Huize Lydia te Amsterdam
Rijksmonument
Amsterdamse School
(1925-1927)
Architect; J. G. Boterenbrood
Na mijn studie wilde ik naar Amsterdam.
Via via kreeg ik de mogelijkheid om
tijdelijk op een kamer te wonen van iemand
die uitgezonden was voor Artsen zonder Grenzen.
Nu had ik tijdens mijn studie een stagejaar lang
op de Prinsengracht gewoond, ook op stand,
maar dit was eigenlijk zo mogelijk nog chiquer.
Huize Lydia, op het Roelof Hartplein,
een halte vanaf het Concertgebouw.
tegenover cafe Wildschut,
toen een echte yuppentent,
maar wel met een zonnig terras
waar we wel eens een drankje deden.
Ik de tijd dat ik daar woonde werd
de film Abel gedeeltelijk hier opgenomen,
De scene met de autodeur die er uitvloog tegen
een lantarenpaal was daar ook in de straat gefilmd.
In huize Lydia woonde ik op een mooie lichte kamer,
met een gemeenschappelijke huiskamer/keuken.
Er was - meen ik - ook een dakterras bij.
Ik moest steeds vier etages omhoog lopen,
want ik woonde bovenin en er was geen lift.
Maar toen was dat toch geen enkel probleem.
Het was wel een prachtig trappenhuis trouwens.
Beneden was het buurthuis,
waar ik nog een keer schaakles heb gehad en
een ochtend voor vrouwenrechten bijwoonde.
En het was naast de bibliotheek, ook zo fijn!
En nu kom ik het gebouw weer tegen als
een voorbeeld van de Amsterdamse School.
Mooi he?
En toen ik er woonde vond
ik het eigenlijk heel gewoon.
Zo verwend was ik...
Herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderenIk woonde jarenlang met vriendinnen, we werkten als verpleegkundigen in het UMC, in een prachtig pand aan 1 van de grachten, midden in Utrecht tegenover Paushuize.
Met een dakterras tegenover de Dom.
We fietsten dwars door het Wilhelminapark naar ons werk en waren in een zuchtje op een vd gezellige terrasjes.
Een kamer plus een aparte slaapkamer voor nog geen 500 gulden incl.
Heel gewoon vond ik dat toen.
En nu, terugkijkend, een heel bijzonder plekje.
Ja, jij werd lekker verwend 😄. Ik was op kamers in Eindhoven dat destijds weinig weg had van een studenten stad. Eerst ergens op zolder zonder verwarming, later een klein hokje in Strijp en op het laatst een kamer bij een medestudente en haar man om te helpen de huur te betalen 😉
BeantwoordenVerwijderenMijn moeder had een vriendin waarmee ze in de oorlog op de Industrieschool (tegenwoordig het Barleas Gymnasium schuin tegenover Paradiso) had gezeten, zo heette het waar je werd opgeleid tot coupeuse en handwerkonderwijzeres. Die vriendin werd mijn handwerk lerares op de Montessorischool en ik kreeg vaak te horen dat mijn moeder veel zorgvuldiger was. Verder was het wel een aardige vrouw en samen met mijn moeder hebben we haar in het Lydia huis nog vaak opgezocht, ze heeft er tot haar dood gewoond, echt een oude vrijster was ze en daar was het huis ook voor gebouwd
BeantwoordenVerwijderenLeuk om er foto's van te zien hoe het nu is