Toen wij laatst in Enschede waren voor
een voorstelling waar mijn zwager in speelde
zagen we een affiche met deze tekst
op de schouwburg hangen.
Ik vroeg aan de jongeman die ons koffie bracht
wat dat betekende: Heftan Tattat.
Hij wist het zelf niet maar raadde
ons aan om het even te googlelen.
O,ja natuurlijk, dat kan ook.
Het bleek uit een gedicht te komen
van Willem Wilmink
je kunt een eind komen met de betekenis!
Zelf ben ik helemaal niet opgegroeid met een dialect, maar ik kan er wel enorm van genieten.
Vooral ook dat nuchtere onderkoelde.
Zoals hier hier rechts, een mogelijk antwoord op de vraag: Hoe gaat het?
Ik hoop dat het Twents nog een tijd mag bestaan en voortleven, voordat alles is overgenomen door het Engels...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten