Lisandro Rota
Ik voel me wel een beetje verwant
met deze volle, rondborstige dame.
Ze heeft zelfs net als ik - graag en vaak -
een gezellig schortje voor.
Net als zij balanceer ik op een dun lijntje,
op zoek naar een manier om mijn kilo's en jaren
enigszins gracieus en 'eigen' te dragen.
Ik realiseer me nu dat ik bijna altijd als ik
vroeger terugkeek naar foto's van jaren daarvoor
me er steevast leuk en heel lief uit vond zien.
In elke geval mooier dan ik me had gevoeld
op het moment dat de foto genomen werd.
En als ik dat nu vertaal naar dit moment,
zou ik NU moeten genieten van hoe ik er NU uitzie,
omdat ik er over een jaar of tien waarschijnlijk
melancholisch naar terug kan verlangen.
Het zal onontkoombaar bergafwaarts gaan.
Niet alleen hoe ik er daadwerkelijk uit ga zien
als ik zo zoetjes aan richting de zeventig ga.
maar ook met mijn tevredenheid daarover.
Het is een soort onmogelijke opdracht:
Mezelf eerlijk zien zoals het is
maar er toch gewoon het beste van maken
met een goede beha en een zwierig jurkje.
Zonder teveel mijn best te moeten doen
en tegelijk tevreden te zijn met mezelf.
Tja, het is wat...
Wat een leuke afbeelding Jacquelien. Wat jammer dat wij vrouwen[de meeste ] daar altijd zo mee bezig zijn, terwijl we donders goed weten dat het niet belangrijk is.
BeantwoordenVerwijderenVandaag is het zwierig jurken weer, dus lekker genieten.
Groetjes van Brigit
Tot zo rond mijn 30e altijd aan de magere kant, maar mooi voelde ik me nooit. Veel geplaagd op de middelbare school, wat mij eigenlijk mijn hele leven parten is blijven spelen door een laag zelfbeeld. Nu op mijn 63e eigenlijk wat aan de zware kant, maar toch zit ik nu beter in mijn vel , doordat ik iets meer zelfvertrouwen heb en me minder aantrek wat anderen van mij vinden.
BeantwoordenVerwijderenWat een vrolijke vrouw, zo wil ik ook mijn was ophangen en vooral zo door het leven gaan.
BeantwoordenVerwijderenOok ik worstel als 60+er met mijn kleding. Mijn figuur is veranderd. Wat vroeger leuk stond, vind ik nu niks voor mij. Ik heb de neiging om saaie en sobere kleren aan te trekken. Maar daar voel ik me eigenlijk niet lekker bij. Ik verstop mezelf met die saaie kleding. Ik zoek inspiratie, dus misschien Jacquelien, kun je eens een foto maken van een leuke combinatie, een nieuwe outfit.
En ik weet best dat er grotere problemen in de wereld zijn. Maar toch wil ik vrolijkheid en kracht uitstralen, dat geeft energie en is misschien een goed voorbeeld voor mijn kleindochters.
Groet Mariëtte
Zo herkenbaar wat die foto's van vroeger betreft.
BeantwoordenVerwijderenToevallig had ik het afgelopen week daarover met een medecursiste. We waren het er allebei over eens dat we vroeger eigenlijk best wel mooie meiden waren. Alleen waren we ons daar toen helemaal niet bewust van.....
Ik wil al heel lang niet graag meer op een foto. Als ik in de spiegel kijk, denk ik soms het valt wel mee, maar op een foto komt de realiteit wel 'hard' binnen.
Vriendelijke groet
Marja
Wat een vrolijk plaatje,het is toch wat met ons vrouwen én ons zelfbeeld.Kan je vertellen dat ik tot aan m’n 40e super slank was en zo lenig als een balletdanseres maar ook toen zou ik mijn was zó niet hebben kunnen ophangen en daar streef ik nu met de nodige kilo’s erbij ook niet naar.Maak me niet zo druk om de buitenkant,wanneer ik mijn leeftijd in het ziekenhuis moet noemen kijkt de persoon me verrast aan en ik hoor dan steevast,U lijkt ‘n stuk jonge mevrouw,ik reageer dan met de woorden:was dat maar zo aan de binnenkant van het lijf….want dat is niet best te noemen.
BeantwoordenVerwijderenGer van hoorndesovervloeds3.blogspot.com
Klopt helemaal, inmiddels ben ik 70, en accepteer het feit dat ik nooit tevreden over mijn uiterlijk ben. Ik realiseer me dat ik veel te bieden heb op ander vlakken en voel me daar oké bij
BeantwoordenVerwijderen