En dat doen we dus ook maar!

 

Onpasselijk word ik als ik al dat verschrikkelijke nieuws zie en lees.

Wat doen mensen elkaar aan en maken het leven een hel voor elkaar.

Ondertussen kan ik er gewoon helemaal niets aan doen.

Alleen met compassie denken aan al die arme mensen.

En domweg genieten van al het goede in ons eigen leven. 

Zo ben ik blij met de bloeiende bloemetjes 

in de lijst buiten bij ons op de galerij.

Ik erfde dit boek van buurvrouw en naober Lucy, ik had het al eerder van haar geleend, en gelezen, omdat ze er zelf zo enthousiast over was. Nu zag ik dat ze met kleine stipjes heeft aangegeven welke teksten haar opvielen en/of raakten. Zo leuk om het dan nu weer te herlezen.

Tegelijk was er zondag de herhaling de aflevering van de schrijver Bas Steman in de Verwondering.

Dat heb ik nu weer twee keer bekeken, zo mooi!

Er staat over dat programma in de aankondiging geschreven: Bas schreef een roman over Morgan, Morgan, een liefde, gebaseerd op zijn eigen ervaringen. Met Annemiek Schrijver spreekt hij over hoe hij sinds Morgan is veranderd. ‘Het zou best kunnen dat we allemaal golven zijn, in een grote zee. Misschien heeft iets van de golf van Morgan de Basgolf aangeraakt.’ Zijn angst voor de dood is verdwenen. ‘Uiteindelijk gaan we allemaal weer terug in de zee.’ 

Echt een aanrader om weer terug te zien, zondag 26 mei, s morgens vroeg op NPO.

Ik heb nog meer gelezen, nu ik toch maar met oorpijn rustig aan moest doen.

Trouwens, het goede nieuws is dat ik vandaag geen pijnstiller heb hoeven nemen. Hoera!

  

Altijd mooi, Kees van Kooten

Ik ben halverwege dit boek van Adriaan van Dis, ook prachtig.

Ik heb trouwens in een puzzelboekje dat ik toevallig een paar weken terug kocht, de doorloper ontdekt. Heerlijk om te doen. Nu doe ik dus de kruiswoordpuzzel, het cryptogram, de cijferpuzzel, de sudoku en alle suffe puzzels die me rustig en bezig houden.

En ik kijk elke avond naar: 'Het Blok'. Heerlijk om te volgen.

En: 'Dwars door de lage landen', 'De Bauers na twintig jaar terug'.

En natuurlijk de praatprogramma's waar ik me een slag in de rondte bij brei. Een beloofde sjaal is nu bijna af. Er liggen nog wat naaiklusjes te wachten en we zijn vanavond uitgenodigd voor een woord-spelletjes-avond.  

's Morgens begon ik de afgelopen weken in bed bij mijn thee en beschuitje met een paar afleveringen van 'Married at first sight' USA, op Videoland, wat me op een gegeven moment tegen ging staan, wat een geruzie allemaal. Maar ja, toch maar afgekeken.

En af en toe een mooie film op NPO, zoals deze hier rechts.

Ik doe weer 'Nederland in Beweging' mee en heb weer wat energie voor fijne telefoongesprekken met vriendinnen en tantes.

En... Wim bracht gisteren verse aardbeien mee uit de volkstuin, wat rabarber en pluksla, zo vers en onbespoten is toch een feestje om van te genieten. 

En dat doen we dus ook maar.