Een postzegel als wandposter


Philip Mendoza

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Jullie vragen je misschien af wat
deze prent nou in deze serie doet?
Het is een leuk huiselijk tafereel, maar
het gaat me hier vooral om de verhoudingen.
De kleine muisjes die spulletjes die voor ons klein
zijn op hun maat (en dus een andere manier) gebruiken.

Het luciferdoosje is een bed / roomdivider
een postzegel is hier een wandposter,
een leeg potje creme is een tafel,
een vingerhoedje is een plantenpot,
en het tonijnblikje is het bad.

En hoe leuk dat de tekenaar van deze prent
dus moet zijn gaan bedenken welke kleine spullen
hij in het muizenhuis kon omvormen tot meubeltjes.
In die zin is hij een ware meubelontwerper.

Een ontwerper begint met de functionele maten,
een aanrechthoogte of een bank- of deurbreedte.
Hoe fijn is het als je woont in een huis waar
alles heel comfortabel in jouw maat is gemaakt.

Maar soms kan het vervreemdend, grappig of mooi zijn
om iets juist uit zijn verband (qua verhoudingen) te
gebruiken, zoals deze bank in de vorm van een mond,


of in de kunst of op de kermis.


En dan doe je dus wat deze Philip Mendoza ook deed met zijn muizen.


3 opmerkingen:

  1. Dit doet me de ken aan Het Muizenhuis van Karina schaapman..... Zo lief! Het bad is overigens een dadel blikje.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo leuk om dit te zien. Dit doet me denken aan een cliƫnt op een activiteitencentrum die zelf poppenhuizen maakte en inderdaad de kleinste voorwerpjes omtoverde tot interieurobjecten. Groet. Tineke.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nog voor ik jouw tekst las, heb ik dit plaatje bestudeerd. Je blijft kijken naar die leuke kleine grote voorwerpen!

    BeantwoordenVerwijderen