Soms moet je net even wat langer nadenken....
.jpg)
Dat kun je wel zien, dat zijn wij!
.jpg)
%20-%20kopie.jpg)
Het blijft toch altijd een beetje bijzonder dat
wij elkaar gevonden hebben.
Zesendertig jaar
Vandaag 36 jaar geleden zijn we getrouwd.
Ik had toen niet zoveel met trouwen maar
nu ben ik heel blij dat ik al zo lang samen ben
met mijn lief die ik al 36 jaar mijn man mag noemen.
Hier kwamen we het stadhuis uit en werd er met rijst gegooid.
Goed voor de vruchtbaarheid, nou dat was wat overbodig,
aangezien ik bijna acht maanden zwanger was.
We gaan vanmiddag samen lunchen in
een heel gezellige theetuin hier in de buurt.
Omdat we het natuurlijk wel moeten vieren!
PS Het regende pijpenstelen,
dus we hebben de theetuin laten schieten
en zijn in een tentje aan de IJssel terecht gekomen.
En Wim wist iets nieuws:
De camera op de telefoon op ons richten,
hij stak zijn hand op en een seconde later:
Taadaa een selfie van het 36 jaar getrouwde koppel,
dat vandaag voor het laatst 63 jaar is...
Morgen verder!
Elegant en smaakvol
Egishe Tadevosyan
The Balcony
1933
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Een schilder uit Armenie, geboren in 1870.
Hij maakte dit prachtige schilderij in 1933.
1933 is het geboortejaar van mijn moeder,
die dit jaar 90 jaar zou zijn geworden;
Deze Egishe was toen al 63 jaar,
(net zo oud als ik nu nog ben....)
Waarom noem ik al deze jaartallen?
Om aan te geven hoe lang geleden dat was,
en hoe tijdloos dit schilderij eigenlijk is.
We zien de vrouw des huizes die
- met een vaas bloemen in haar handen -
op weg is naar het balkon om ze daar te zetten.
Het huis doet aan als een ruime stadsvilla.
Er is een mooie, klassieke houten balustrade,
met daarboven een fraai uitzicht over groen.
Een vogeltje bij een voederhuisje aan de pilaar.
Het lijkt of de vrouw in een gang even stilstaat
en geniet van de rustige, stille sfeer.
De vrouw is volgens mij een jaar of vijftig.
Ze doet me denken aan Grace Kelly
dat komt vast door haar opgestoken haar.
Ze draagt een blauwe rok met een vestje
over een blouse met een mooi wit kraagje.
Elegant en smaakvol.
Ik kan me voorstellen dat haar huis dat ook is.
PS Ik vraag me ook altijd af bij mensen die je
uit die tijd ziet hoe ze de oorlog zijn doorgekomen.
Dat komt vast door de boeken van Carmen Korn.
Mooie Engelse namen voor de kleuren van Farrow & Ball
Ik hou heel veel van de kleuren van Farrow & Ball.
Mooie kleuren met mooie Engelse namen.
Houtwerk: Wimborne White
Wanden: Skimming Stone
Trapleuning: Off-Black
Wand: Indian Yellow
Wanden: Oval Room Blue
Wanden en plafond: Hague Blue
Voor een gratis kleurenkaart:
Gezellige zomeravonden
De allerfijnste zomeravonden zijn voor mij die
waarbij we vrienden uitnodigen om te komen eten,
de tafel dekken op het balkon en de hele avond
blijven natafelen bij van die gezellige lichtjes.
Een automatiek als vitrinekastje
Een automatiek in de jaren 70.
Dat zie ik vooral ook aan de kleding.
De soulbroeken, die ik ook had toen ik 14 was.
Een hoge taille, strak en heel wijd uitlopende pijpen.
Ook de motieven met strepen en de blokken,
de hoge laarzen van de vrouw.
Je kocht een kroketje uit de muur,
of een nasi bal of een bami schijf.
Persoonlijk heb ik daar een wens over:
ik zou graag een automatiek kastje hebben,
van gewoon een enkel rijtje boven elkaar.
En dan gebruiken om mijn mooie spulletjes,
als sieraden of lieve briefjes in te doen.
Een heel leuk soort vitrinekastje.
Maar ja, ze zijn niet te betalen...
Gezellig in de tuin
Wij hebben geen tuin meer,
maar deze lijkt me wel wat.
Alhoewel, dat trapje,
lijkt me beter van niet....
Toch maar doen!
Iedereen kent wel van deze kleine hoekjes
op zolder waar je echt niet veel mee kunt.
Behalve als je dat toch maar gaat doen....
Ik zie mezelf daar heus wel zitten!
Lekker licht en heerlijk rustig!
Niet vallen natuurlijk!
Jungsuk Lee
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Het is avond en de lucht is vol met sterren.
Een jonge vrouw en een poes zitten
op het dakje van de uitbouw van haar huis.
Ze is door het openstaande raam geklommen,
de gordijnen wapperen door de raamopening,
en ze geniet stilletjes van de mooie avond.
Het huis staat aan het water en we zien
aan deze en aan de overkant van de baai
huizen en terrassen vol met lichtjes.
Het ziet er heel gezellig uit daar.
Maar deze vrouw zit op haar eigen plekje
op het dak, in het donker, onder de sterrenhemel.
Wat een extra leuke mogelijkheid biedt haar huis daarvoor.
Wel een beetje opletten en niet vallen natuurlijk!
Vrolijk wakker worden
.jpg)
Met de vrolijke kleuren, het licht dat binnenstroomt,
de kunst aan de muur en de stapel boeken die klaar ligt!
Morgen gezond weer op!
Op zoek naar de zin van het bestaan?
Mocht je je een keer vervelen deze zomer?
Kijk dan maar eens naar dit filmpje
Dat brengt je vast op een idee!
Vriendelijk buurten
Een heel mooi initiatief, dat drie vliegen in een klap slaat:
Het helpt bij de krapte op de woningmarkt
Het helpt de druk op de zorg te verlichten.
En het zorgt voor buurten met betrokken mensen en voor hele bijzondere vriendschappen.
Kijk maar eens naar dit filmpje
Dubbele regenboog boven Zutphen
Patrick van Gemert
Deze fotograaf heeft wel een heel mooi moment weten vast te leggen.
Het uitzicht als een schilderij
Dit werkkamertje en deze sauna
hebben allebei een prachtig uitzicht dat
omlijst door een bescheiden maat raamkozijn
wat mij betreft nog veel mooier wordt!
Als een heel mooi ingelijst schilderij!
Computer says: 'No'!
Oke, dit is heus niet het ergste wat je kunt overkomen, heus niet, maar we hebben wel steeds 'een dingetje'...
Wij hebben dit jaar een andere zorgverzekering, we zijn nu via Wim zijn werk overgestapt naar IZZ.
Wat er nu gebeurt is dat de computer van deze zorgverzekering telkens fouten maakt bij het vergoeden van facturen, omdat hij ons blijkbaar niet kan onderscheiden omdat wij dezelfde geboortedatum hebben.
Dat is natuurlijk ook ongebruikelijk, maar bijna elke declaratie die Wim heeft ingediend wordt op mijn naam geboekt. En steeds moet hij dan weer bellen om dat te laten corrigeren.
Steeds wordt er gezegd dat deze fout eigenlijk niet gemaakt kan worden omdat de computer ook op achternaam en voorletters sorteert, maar wij hebben het idee dat er ergens een foutje zit en niemand dat - hoe aardig en welwillend ze ook zijn aan de telefoon - weet aan te passen.
Gevalletje 'Computer says: 'no!' '
En dan krijgen we ook nog mailtjes met de vraag of we tevreden zijn over het contact dat we hadden met deze zorgverzekering.
Ik vind de mensen er erg aardig, maar wat moet ik nu invullen?
We moeten er maar om blijven lachen: Kijk even naar dit filmpje
Een postzegel als wandposter
Philip Mendoza
Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.
Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.
Jullie vragen je misschien af wat
deze prent nou in deze serie doet?
Het is een leuk huiselijk tafereel, maar
het gaat me hier vooral om de verhoudingen.
De kleine muisjes die spulletjes die voor ons klein
zijn op hun maat (en dus een andere manier) gebruiken.
Het luciferdoosje is een bed / roomdivider
een postzegel is hier een wandposter,
een leeg potje creme is een tafel,
een vingerhoedje is een plantenpot,
en het tonijnblikje is het bad.
En hoe leuk dat de tekenaar van deze prent
dus moet zijn gaan bedenken welke kleine spullen
hij in het muizenhuis kon omvormen tot meubeltjes.
In die zin is hij een ware meubelontwerper.
Een ontwerper begint met de functionele maten,
een aanrechthoogte of een bank- of deurbreedte.
Hoe fijn is het als je woont in een huis waar
alles heel comfortabel in jouw maat is gemaakt.
Maar soms kan het vervreemdend, grappig of mooi zijn
om iets juist uit zijn verband (qua verhoudingen) te
gebruiken, zoals deze bank in de vorm van een mond,
of in de kunst of op de kermis.
En dan doe je dus wat deze Philip Mendoza ook deed met zijn muizen.