Een geluk bij een ongeluk...

 

Afgelopen zaterdag was ik in een oude garage waar een nieuw woningbouwplan werd gepresenteerd.
Er was een afstapje dat ik miste. Ik viel languit en kwam op de betonnen vloer nogal naar op mijn arm terecht. 
Zondag in het ziekenhuis bleek mijn ellenboog gelukkig niet gebroken maar toch zeer pijnlijk gekneusd te zijn.
Ik kreeg een drukverband, een mitella en een week rust voorgeschreven. Maandag moet ik mij weer melden.
Dat betekent niet zelf autorijden, fietsen, koken, douchen, aankleden en geen kledingbeurs dit weekend.
Daar moet ik ook niet aan denken, want ik heb veel pijn. Een beetje computeren lukt, wel lezen en tv kijken.
Net werd er gebeld en bloemisterij Horta bracht een grote bos bloemen van Hegeman Bouwontwikkeling.
Gelukkig was Wim thuis; ik had het boeket niet zelf aan kunnen nemen met maar een hand.
Het doet me goed! Echt waar.
Natuurlijk had ik zelf beter kunnen uitkijken maar zij hadden dat afstapje ook wel wat beter kunnen aangeven.  
En de prachtige bloemen geven me het gevoel dat ik niet de enige sufferd ben. Hegeman, hartelijk dank!