We will find a way!



Tja, Oud en Nieuw.
Ik ben daar niet zo van.
Ik ben bang van vuurwerk, 
van die harde knallen schrik ik zo.
Laat naar bed gaan, een korte nacht,
maakt dat Nieuwjaarsdag al katterig begint. 

En ik word ook een beetje melancholisch.
Afscheid nemen van het oude jaar: 
Wat is er allemaal gebeurd?
Wat was er fijn, maar ook wat deed pijn?
Een nieuw jaar, wat komt er op ons af?
De wereld ziet er veelal zo grimmig uit. 
En wat moet ik er mee?
Wat kan ik ermee?
Me zorgen maken helpt ook al niks...

En dan kan ik bij zo'n plaatje als 
hierboven terug denken aan de tijd 
dat ik tiener was en de Tina las.
Natuurlijk als puber is veel onzeker,
maar ik was tegelijk ook nog zo onbevangen.
Een nieuw jaar waarin je kon onderzoeken 
wat je wilde in je eigen leven want 
de wereld lag voor je open!

Zo somberend zag ik deze tekst 
in de gang bij onze dochter:


En dat gaf me toch een ruimte! 

Gelijk oefenen:

Ik haat vuurwerk / 
Ik luister liever naar de Top 2000 

Ik zou wel een nieuwe cursus willen schrijven /
Ik ga een planning maken voor een begin daarmee.

Voor de rest weet ik het nog niet / 
maar dat gaan we uitvinden
'We will find a way'


Gelukkig Nieuwjaar allemaal!


Mijn voornemen voor het nieuwe jaar!



Mijn voornemen voor het nieuwe jaar
is om zo weinig mogelijk schade 
toe te brengen aan de natuur.

Biologische producten kopen, 
van het seizoen en lokaal geteeld.
Op ons energieverbruik letten,
zo veel mogelijk recyclen,
hergebruiken en upcyclen.

Dat kan ik doen.
En dat wil ik ook doen.
Wie doet er mee?

Kerst gevierd, samen in een fijn huis

 


Peter Brown
Christmas Combe Park
2019

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Toen ik dit schilderij tegen kwam en de schilder googlede,
bleek dat ik al eerder een schilderij van hem heb gedeeld.
En ook op dat schilderij zagen we dit zelfde trappenhuis.
Maar dan nu met Kerst, of wat ik zelf denk net na Kerst.
Het doet aan als een gezellig huis voor een leuk gezin.

We zien een grote hal met een trap naar boven en
links een trapje met een paar treden naar beneden,
volgens mij naar de achterdeur en de bijkeuken..
De schilder staat met zijn rug naar de voordeur.
In de hele ruimte zijn veel schilderijen te zien
er hangt een spiegel aan de muur en 
daarnaast zien we ook nog lichtjes 
rond de trapleuning, in de lamp
 en in een plant als kerstversiering.
Er hangt ook een ster aan het plafond.

Op een tafeltje links staat een lampje,
er liggen sleutels, en daarnaast een 
transparant van Jozef en Maria 
met het kerstkind onder een ster.
 Ik zie ook een lekker luchtje,
 ik denk een kerstcadeau.

Op de trap zien we twee zusjes, 
tieners, een tweeling misschien
die - volgens mij - allebei met oortjes in,
naar mooie muziek zitten te luisteren.

Een jongetje staat op de beneden trap 
naar zijn mobiele telefoon te kijken.
Naast hem komt iemand naar boven lopen, 
ik denk dat die van buiten komt.

In de deuropening naar de keuken?
staat de vader een beetje lusteloos met 
een bezem wat heen en weer te vegen.
Er ligt een zwarte hond slapend op een kussen 
onderaan de trap, misschien staat de vader
te twijfelen of hij hem wakker moet maken.

De familie heeft gezellig samen gegeten
en zoeken nu afzonderlijk van elkaar 
weer even rust in de eigen 'ruimte'.
Heel gezond lijkt me...   


Verzamel mooie 'woon' woorden!



Dit stukje stond in mijn winterrondbrief 2019.
Marjan van den Berg, las deze rondbrief 
en schreef een prachtige column
over 'woon'woorden:



Mooi he?

Kerstpuzzels van de Volkskrant en de Trouw citatenpuzzel


Tussen koffie drinken, quiche, stoofpeertjes en spruitjes klaarmaken, 
spelletjes doen, film kijken, lekker eten, borrelen en kokkerellen
en het snotteren bij de 'All you need Kerstspecial' door 
heb ik de kerstpuzzels van de Volkskrant gemaakt. 
Zo fijn om te doen, en allemaal gelukt! 




En als klap op de vuurpijl heb ik ook 
- met overleg met mijn vriendin in Amsterdam -
de citatenpuzzel van de Trouw afgemaakt.
Daar ben ik best trots op.... 
 


Kerstwens



Dit wens ik je toe:

'Iets om graag te doen, 
iemand om van te houden,
iets fijns om op te hopen!'

Jingle bells



Oke, ik moet nog even flink oefenen,
maar misschien lukt dit mij
samen met Wim 
- die het vast al wel kan - 
voor de volgende Kerst?

Behalve dan de lift (2 keer) 
en de snelle gedeeltes.
Het zou wat zijn....


Versierd met warme witte lichtjes

 


Jeremy Miranda

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,
waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,
een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.
En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Een doorkijkje vanuit een (werk?) kamer
via de hal / gang naar de woonkamer.

In de kamer waar de schilder staat,
brandt een gezellig schemerlampje
dat bijdraagt aan de vredige sfeer
die het huis op dit schilderij uitstraalt.

De deuren staan open, wat wijst
op een comfortabele binnentemperatuur.
De deuren zijn van die mooie paneeldeuren,
daarom vermoed ik een wat ouder huis.

Er ligt een glimmende houten vloer,
het ziet er goed onderhouden uit;
ik ruik hier bijna de bijenwas.
Een voddenkleed op de gang
maakt het wat minder chique
en wat meer 'gewoon'.

Natuurlijk gaat alle aandacht
naar de kerstboom in de woonkamer
die zo versierd is met warme witte lichtjes.

Misschien staat de radio aan
en horen we gezellige
Zo knus.


Je best doen



Je hebt je best doen en je best doen.

Ik moet dan altijd denken aan 
een van de zoons van Teunie Luijk 
die bij zijn eindexamen zei:

'Liever een zes zonder stress 
dan geen leven voor een zeven!'

Voor sommige dingen wil ik 
niets anders dan mijn uiterste best doen.

Maar soms kan het ook heel gezond zijn 
om dingen eens op zijn beloop te laten.

Het wordt pas lastig als je twijfelt 
tussen die twee opties...


Zomaar een gezellig hoekje bij de haard



Gezellig hoekje he?
Ben benieuwd wie daar woont.
 Niet iemand die bang is voor kleur!
Roze muren, gezellige gele tegeltjes rond de haard.
Ik wil daar best met een boek op de bank...


Meer energie, beter slapen en gelukkiger zijn, dat kan!


Al een tijdje post ik elke maandag
een blij en vrolijk makend bericht.

Bijvoorbeeld een goed idee voor een meer 
groene, duurzame en sociale wereld.
Om elkaar te helpen, te ondersteunen
en de broodnodige moed in te spreken. 

En soms post ik ook gewoon iets 
grappigs wat mezelf een fijn gevoel geeft.
Om de week een beetje goed te beginnen.


Wil je graag meer energie hebben, 
ouder worden, beter slapen en gelukkiger zijn?

In twee minuten kun je het leren
kijk maar eens naar 
dit  filmpje

Ik ben blij dat het droog is,
dat ik wat kon uitslapen en dat 
we samen zo gezellig koffie gaan drinken.

Een hele fijne dag gewenst!
 

Uithuizig

Vanmiddag ga ik naar het Kerstconcert van het koor waar Wim in meezingt, en ik realiseer me dat ik de laatste tijd al wel veel voorstellingen en films heb gezien of van plan ben te gaan zien.

Misschien omdat de wereld zo een grote boze buitenwereld aan het worden is, dat ik graag een fijne avond meemaak en samen met iemand iets moois of ontroerends beleef. 

Toen we laatst bij Herman van Veen zaten zei ik ook tegen Wim dat ik me kon voorstellen dat mensen in tijden van oorlog juist naar een zangvoorstelling wilden of uit gingen dansen.

Eens even zien waar we allemaal geweest zijn: 

Herman van Veen, 
wat een mooie voorstelling was dat!!

Vortex, een Franse film over dementie, 
indrukwekkend en confronterend.

Met onze filmclub zagen we 
deze prachtige Marokkaanse film.

Met twee vriendinnen zag ik deze
leuke Nederlandse film.

Grappig dat in een van de eerste scenes 
op het nachtkastje het boek lag 
dat we met onze boekenclub lezen: 

Van harte aanbevolen!

Dit was ook echt een vrouwenfilm,
heel amusant, maar ook een tranentrekker.

Ik verheug me op dinsdag 
dan gaan we naar Hans Dorrestijn, 
'Het houdt een keer op'.

Donderdagmiddag ga ik met een vriendin
naar de VIP middagfilm: 'Neem me mee'. 

We hadden nog een koffieochtend op een heus kasteel,
we hebben met de kleinkids Sinterklaas ingehaald
en dan dus vanmiddag naar het Kerstconcert. 

Niet denken dat ik er dan ben hoor, 
want op tv en Netflix is er elke dag 
wel een mierzoete kerstfilm te zien,
en natuurlijk is daar dan ook 
het laatste seizoen van The Crown.
Ik hoef me niet te vervelen.

PS En als je je afvraagt waar ik al die tijd vandaan haal:
Ik weet het ook niet, maar ik ben ondertussen aan 
het breien, strijken, afwassen of poetsen.
Doe ik toch nog iets nuttigs...  

Net weer een truitje af voor onze kleindochter.

Over warmte en vrede...


Update gasverbruik: We hebben de thermostaat lager gezet. Onze slaapkamer naar 15 graden, woon en werkkamer (onder protest van Wim die het altijd koud heeft) naar 19,5 graden. We noteren een keer per dag de meterstand. We zitten nu op zo'n 1 kuub per dag. Dat is al beter dan de 4 kuub per dag die we bleken te hebben verbruikt in de maand november. 

Er verder over nadenkend realiseerde ik me dat ik wel erg enthousiast ben geweest met het wagenwijd open zetten van ons slaapkamerraam na het opstaan. Eigenlijk is vijf minuten genoeg. Maar ik vergat het wel eens en dan was het daar na een uur of zo echt koud geworden. Ik dacht dat het niet uitmaakte omdat daar de thermostaat op 15 graden stond, maar de kou trekt natuurlijk ook wel weer warmte uit de gang. Dus daar ben ik strenger op. Vijf minuutjes luchten en dan weer het raam dicht. 

'S avonds heb ik een dekentje over me heen als ik op de bank zit te breien, dat is gewoon lekker. Ik heb net mijn haren gewassen onder douche, zoals ik gewoon ben, ik denk een minuut of vijf. Toen was er zowat 1/5 kuub gebruikt. Heel goed om dat even zo te zien. Bewustwording helpt.

En dan hebben we het nog beter dan onze dochter die gisteren appte hoe er een lekkage onder hun keuken was en de verwarming helemaal UIT moest bij de reparatie. Ze komen maandag weer om het verder te maken, maar zo zitten ze het weekend wel in de kou. Ze hebben wel warm water en een houtkachel in de kamer, maar toch...bbrrrrr mij niet gezien...

En dan is het nog helemaal niet koud eigenlijk hier. Geen nachtvorst. Ik vraag me wel eens af hoe dat moet zijn in die oorlogsgebieden. Hoe slapen die soldaten aan het front eigenlijk? Hoe krijgen ze eten? Kunnen ze ook een keer ergens douchen? Maar ja dan denk ik maar snel ergens anders aan, want ik schiet er niets mee op om me daar in te verdiepen.

Nee, dan kan ik beter het huis gezellig maken.  

We hebben de sterretjes lichtjes weer voor ons raam gehangen, leuk voor ons binnen, maar ook mooi vanaf buiten. Mooi warm licht. En we hebben het kleine boompje dat ik een jaar of drie geleden bij een vriendin in de tuin heb mogen zetten weer uitgegraven en in huis gezet. Het is een scheef boompje, maar dat geeft niet. We zijn zelf inmiddels ook een beetje scheef. Eerst heb ik er alleen lichtjes in gehangen, omdat ik zo'n behoefte had aan lichtjes in die donkere grijze natte weken. Maar nu heb ik er ook maar wat versieringen in gehangen, vooral voor onze kleinkinderen als die op bezoek komen. Heel kneuterig en helemaal niet 'design'. Maar dat hoeft ook helemaal niet, wij vinden het gezellig en het is allemaal heel haalbaar en we hebben het gewoon in huis. Niks nieuws kopen, alleen wat nieuwe kaarsen.

En ik heb met een kistje een stalletje gemaakt 
voor Maria en Jozef met het kerstkindje.
Die heb ik dertig jaar terug zelf gemaakt, 
van wol, met drie herders er ook nog bij. 
De drie koningen zijn er nooit gekomen...
Hoop dat de kleinkinderen ze mooi vinden.



Er is ook plek voor de duif die ook een fluit is, 
die we ooit hebben gekregen van iemand 
die hem zelf gemaakt had, 
In de hoop op vrede.