Oud en Nieuw, ik heb er een moeilijke relatie mee. Ik word er soms melancholiek van. Terugkijken naar de dingen die mooi waren dit jaar maakt dat je ondertussen ook alle narigheid voorbij ziet komen. En dat was nogal wat dit jaar. In mijn eigen leven, in mijn omgeving en natuurlijk op het wereldtoneel.
Mijn aard is om te proberen alles zo leuk en mooi mogelijk te maken, maar soms lukt even niet meer om ergens een positieve kant aan te ontdekken. En gebeurtenissen zijn nu eenmaal soms heel verdrietig of onrustbarend. Verdriet en angst mogen er natuurlijk ook zijn. En soms kun je alleen maar luisteren of even diep slikken en incasseren.
Op Twitter volg ik Merel Morre, een woordkunstenares. Van harte aanbevolen om eens wat van haar te lezen. Zij stelde de volgende vraag:
Woorden doen ertoe. Welke zin was voor jou van betekenis dit jaar? Wat zei iemand in 2022 (tegen jou), iets wat je niet bent vergeten en misschien wel voor altijd meeneemt?
Ik zou die vraag graag ook aan jou willen stellen. Denk er eens over vandaag. Op welk moment en met welke woorden maakte iemand je blij? Of ontroerd? Of voelde je je even heel erg samen en verbonden?
Ik heb persoonlijk veel bemoedigende woorden gehoord die me echt raakten en die me hielpen om mijn revalidatie aan te gaan of de ingewikkelde buitenwereld te bekijken:
'Je mag vertragen.' 'Doe maar rustig aan.' 'Je hoeft het niet altijd te weten.'
En ik kreeg ook oprechte bedankjes voor dingen die ik deed of zei, ook met mijn werk.
Maar voor mij was echt de top, (zie mijn blog op 27 november), de opmerking van mijn vriendin: 'In het echt ben je namelijk nog veel leuker!' Goud, recht mijn hart in.
Ik wens jullie een heel mooi, gezond en gelukkig Nieuwjaar!
Vol met (lieve) woorden die er toe doen, die je met je meeneemt het leven door.