De schuifdeuren van de familie Prins

Vrienden van ons kochten een nieuw appartement.

Op mijn aanraden hebben ze twee kamers 

met elkaar verbonden met schuifdeuren.

Ze wilden er glas-in-lood ramen in hebben.

De vrouw van het paar heeft een eigentijds ontwerp 

gemaakt en ook helemaal zelf leren uitvoeren.

Ik vind het superleuk geworden!

Mijn complimenten! 

 

Ons eerste huisje samen!

Ik kwam deze foto tegen op de vvv site over een hofjeswandeling in Zutphen.

Het grootste huis, hier midden op de foto was ons eerste huis.

Hieronder op een ansichtkaart uit de jaren 90, het uitzicht 

vanuit onze woonkamer op datzelfde Luthers hofje. 

We woonden de eerste vijf jaar van ons huwelijk hier.

Hier zwanger  en wel op ons achterplaatsje.

De meisjes buiten

\

En natuurlijk ook binnen.

Het was een klein huisje, we hadden ook een klein kerstboompje, met echte kaarsjes, dat vonden we toen helemaal normaal. Lijkt een eeuwigheid geleden.

Allemaal familie...

Ik ben mijn stamboom aan het uitvogelen.

En, tjonge jonge, dit zijn maar een paar van 

de familiewapens uit mijn stamboom. Chique he?

Maar een klompenmaker uit Kampereiland

of een visventer uit Huizen zijn me net zo lief hoor!

Of ze nu dagloner zijn, dienstmaagd of sigarenmaker,

of burgemeester, ridder of graaf of prinses; 

Het is allemaal familie!

Later meer over mijn ontdekkingen!

Spookachtig of sprookjesachtig?

 

Lewis Barrett Lehrman

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Zo vlak voor Halloween een schildering

van een huis in een sprookjesachtige sfeer.

In eerste instantie zag ik alleen het vrijstaande huis

liggend in een bos van rood-gekleurde herfstbomen

en met de pompoenen die overal rond het huis liggen.

De rook kringelt uit de schoorsteen, boven brandt licht.

Een mooi wit houten huis, met luiken voor de ramen en

een vriendelijke veranda en een erker ernaast voor het huis.

En dan zie ik tegen het licht van

de reuzen grote ronde maan

een heks op een bezemsteel.

Is het toch meer spookachtig dan sprookjesachtig?

PS Hieronder een reactie die ik jullie niet wil onthouden:

Het is geweldig mét heks. 

Er wordt te weinig getoverd tegenwoordig, zonde.

Leuk he?

Herken je deze nog?

Wie herkent deze nog?

Vonden we het helemaal niet raar 

om gekleurde wattenbolletjes te kopen?

Waarom niet eigenlijk?

Allemaal kleurstoffen 

die met de bolletjes 

in ons afval terecht kwamen.

Puur voor de gezelligheid 

op de badkamer. 

 

Lezen!!

Als kind hield ik al enorm van lezen. Ik kan me niet herinneren dat ik veel ben voorgelezen, maar zodra ik zelf naar de bieb kon fietsen ging ik elk week en haalde het maximum aantal boeken dat ik mocht meenemen. Ik dacht twee romans en daarnaast nog studieboeken. Tegenwoordig mag je veel meer boeken meenemen. Heerlijk! Ik vond ook die kaartjes met die stempeltjes leuk en ik wilde ook best in de bieb werken of beter nog zelf gaan schrijven. Lang heb ik de gedachte gehad om naar de academie voor journalistiek te gaan. 

Maar, terug naar de boeken. Voor mij waren en zijn boeken heel belangrijk. Gewoon helemaal in een boek duiken. Ik logeerde bij mijn oma en lag daar op het kleed voor de kolenkachel te lezen. 

Ik moest altijd meerdere keren geroepen worden als we gingen eten want ik kon me niet losmaken van een boek. En nog steeds vind ik het heel jammer als ik een fijn boek heb dat het dan bijna uit is. Ik ga dan expres steeds langzamer lezen om er nog even mee te kunnen doen.

En hoe heerlijk als je een schrijver of schrijfster ontdekt die je fijn vindt en dat je dan ziet dat er nog een stuk of tien boeken van diezelfde schrijver in de bieb staan. Een zaligheid. Het stomste idee wat ik de laatste jaren gehoord heb is dat ze hier in Zutphen de bieb wilden gaan sluiten. Nee, niet doen! Ik hoef boeken ook niet te 'hebben', lezen is echt genoeg. Meestal. Heel soms wil ik een boek ook echt in de kast hebben staan en terug pakken wanneer ik er zin in heb. 

Wij gaven onze kinderen elke verjaardag en elke Sinterklaas een boek. Prentenboeken toen ze jong waren, natuurlijk, en we lazen ook veel voor. Later vond ik niets zo fijn als een stille avond in de huiskamer waar we met het hele gezin in een boek verdiept waren. 

Ik vind het ook fijn om te horen dat er op allerlei plekken nog rijdende bibliobussen zijn en dat de kleine minibiebjes overal te vinden zijn. Gewoon omdat ik iedereen het plezier van lekker lezen zo gun.

 

Dat staartje...

Zelf-maak-hondje-lampje!

Schattig voor op de kinderkamer,

op je bureau of bij de hondenmand.

Zolang het duurt

                         Tiny Fisscher & Iris van der Veen

En nou jij weer....

Nou rijd ik wel eens over het Keizer Karel Plein in Nijmegen....

 

Hier hoef je je nooit te vervelen!

Zoveel boeken hebben wij niet op ons wc-tje.

Bij ons is het ook gezellig en er is altijd wat te lezen of te puzzelen.

Maar hier hoef je je dus ECHT nooit te vervelen.

Let op de leesbril die erbij ligt, en het opstapje voor de boeken op de hoogste planken. 

Een fonteintje en het closetpapier zie ik trouwens nergens...

Tegenwoordig wordt het nog steeds herfst...

 

John French Sloan

1871 - 1951

Elke week op vrijdag plaats ik een 'woon' schilderij,

waarop je een woonhuis, of meerdere woonhuizen,

een fijne woonsfeer of een interieur kunt zien.

Ik geniet van huiselijkheid, fijn wonen en thuiskomen.

En zeker ook als dat mooi is verbeeld door een schilder.

Ik was verbaasd dat dit schilderij al zo oud moet zijn.

Als je nagaat dat de schilder in 1951 is gestorven.

Het doet helemaal niet erg ouderwets aan.

Oke, meestal hebben we nu andere gordijnen.

Maar voor de rest zou het een eigentijds huisje

met een gezellige, brede veranda kunnen zijn.

Huizen hebben nog steeds dit soort luiken.

We zitten soms op net zo'n schommelstoel.

En tegenwoordig wordt het nog steeds herfst,

en hebben we chrysanten en pompoenen

buiten bij de voordeur staan en liggen.

Een gezellig vakantiehuisje, dat vast en zeker

een houtkachel heeft en een bad op pootjes.

en waar het elke dag wel weer eens tijd is voor

pompoensoep, warme appelmoes. pannenkoeken

en een Irish coffee of een warme chocomelk...

In de kast?

Op de vt wonen website zag ik dit leuke zithoekje

uitgespaard in een hoek-kasten-wand.

Creatief opgelost!  

bron 

Wees vriendelijk

Top Tip

Zo leuk en geestig

 Omdat ik van dit soort kleine grapjes hou...

Waarom breien goed voor je is

Breien? Ja, breien, of ‘breitherapie’. Noem het wat je wilt, maar onderzoekers hebben ontdekt dat deze activiteit heel goed is voor jou en je emoties. Of je nu een trui, een deken of een slabbetje breit, je krijgt er iets moois voor terug en tegelijkertijd zorg je voor je emotionele gezondheid. Interessant, of niet?

Auteur Kathryn Vercillo, expert in therapeutische ambachten, onderzocht het onderwerp. Naar aanleiding van haar onderzoek schreef ze een boek met de naam Crochet Saved My Life. Ze wijdt een groot deel van haar professionele werk aan het demonstreren van de voordelen die handwerk biedt.

Waarom heeft breien emotionele voordelen?

Breien maakt uitdrukkelijk deel uit van sommige therapeutische behandelplannen. Het lijkt erop dat de activiteit helpt om onze hersenen behendig te houden en onze emotionele stabiliteit te verbeteren. Laten we het breien en je emoties eens nader bekijken…

Het is ontspannend

Het lijkt een beetje tegenstrijdig, maar dat is het niet. Breien is eigenlijk geweldig voor het verminderen van angst, piekeren en hoge niveaus van stress. Maar waarom?

Omdat breien behoorlijk veel concentratie kost. Wanneer je je op de breinaalden concentreert, verdwijnt al het andere. Je problemen vervagen naar de achtergrond. Sterker nog, het is een geweldige techniek om je emoties onder controle te krijgen. Dit komt omdat de bezigheid weinig ruimte laat voor negatieve emoties (zoals verdriet, woede en wrok) om het over te nemen.

“Er zijn veel mensen in deze wereld die zoveel tijd besteden aan het letten 

op hun gezondheid dat ze de tijd niet hebben om ervan te genieten.” 

-Josh Billings-

Het maakt je hersenen wendbaarder

Dit specifieke voordeel is eenvoudig uit te leggen. Haak- en andere breitechnieken vereisen mentale behendigheid. Wanneer je je hersenen aan het werk zet, leren deze om op een ‘verfijndere’ manier te werken. Daarom is het een uitstekende hobby voor ouderen. Onderzoekers geloven dat het uitoefenen van een bepaald psychologisch proces (zoals aanhoudende aandacht) sommige symptomen van veroudering vertraagt.

Het helpt tevens bij het verbeteren van de fijne motoriek. Als gevolg hiervan verbetert ook de algehele hand-oog coördinatie. Breitherapie is goed voor kinderen met motorische stoornissen. Het is ook nuttig voor mensen met artritis.

Breien voor sociale vaardigheden

Kan een activiteit die concentratie vereist ook sociale voordelen hebben? Het antwoord is ja. Breien is namelijk heel leuk om samen te doen, en dit wordt het dan ook veel gedaan!

Hoewel samen breien een tijdlang zeker niet het hipste was wat je kon doen als vrienden of vriendinnen, komt het echt weer helemaal terug. Of we het nu hebben over breiklassen of breitherapie, breien is hartstikke in! Dit is geweldig nieuws omdat het een geweldig ‘excuus’ is om ideeën uit te wisselen en tijd door te brengen met andere mensen.

Het verlicht depressie

Breien is ook geweldig voor mensen met een depressie. Dat komt omdat als je aan het breien bent, je lichaam serotonine, een natuurlijk antidepressivum, afgeeft. Tenminste, dat is wat een onderzoek van het British Journal of Occupational Therapy heeft ontdekt. De studie toonde aan dat 81% van de deelnemers een opmerkelijke verbetering in het serotonine-gehalte vertoonde na een periode van breien.

Het verbetert je zelfvertrouwen

Nog zoiets prachtigs aan breien is dat het het zelfvertrouwen van degene die breit verbetert. Door te breien leren we tenslotte een nieuwe vaardigheid en doen we iets dat productief aanvoelt. Bovendien zal het maken van leuke dingen voor vrienden en familie, iets voor anderen doen, wonderen doen voor je eigendunk.

Breien is tevens een bezigheid waarbij je jezelf uit. Het is een manier om je creativiteit de vrije loop te laten, een kans om iets nuttigs te maken, iets moois, misschien iets dat helemaal ‘jou’ is. Het zal je een trots gevoel geven over je werk en jezelf.

“Doen wat je wilt is vrijheid. Leuk vinden wat je doet is geluk. ‘

-Frank Tyger-

Het helpt je om beter te slapen

Slapeloosheid is een groeiend wereldwijd gezondheidsprobleem. Over het algemeen slapen we slecht vanwege stress, spanning en angst. Ondanks de huidige ontmoedigende cijfers zijn er manieren om onze slaap te verbeteren.

Herbert Benson, professor aan het Mind/Body Medical Institute, onthulde dat 90% van zijn patiënten verbetering zag met een vorm van therapie die breien omvatte. Het lijkt erop dat het focussen op een repetitieve activiteit een kalmerende en ontspannende werking heeft. Als gevolg daarvan ga je ontspannen naar bed, zonder stress en klaar om werkelijk uit te rusten.

Kortom, breien is gewoon ontzettend goed voor je. 

bron

Het is wat...

Nou dacht ik dus heel ver te zijn met deze voorouder uit 1215.

Wie schetst mijn verbazing dat ik via de familie van Kleef 

nog weer verder terug kon en diep in Duitsland terecht kwam. 

Daar hoorde dan weer een familie wapen bij. 

Weer eens iets anders dan kippen... sorry, hanen....

Maar dan bleek ik er nog niet te zijn:

28 generaties terug, een directe voorouder, 

geboren in 1058... 

Er blijken ook nog ouders bekend te zijn, 

maar ik moest er maar even mee stoppen.

Het is wat...

Ridders en Edelmannen!

 

Ik ben druk doende met het uitvogelen van mijn stamboom. 

Ik vind allemaal simpele boeren, burgers en buitenlui. 

En ik strand ergens in 1600 met allerlei familielijnen.

Maar dan gisteren, ik kreeg ineens andere voornamen in mijn familie, Isolde, Aleida, Diederik en Philips. Mensen met dubbele namen, of driedubbele namen. En toen: Ridders en Edelmannen terug tot in de jaren 1200. Ik ben er helemaal opgewonden van.

Moet het nog verder uitzoeken, maar dit is alvast een van mijn voorouderlijke familiewapens. 

Morgen verder.