Bij het maken van mijn blogje van gisteren
moest ik weer even terugdenken aan de truitjes
die ik gebreid heb voor onze kleinkinderen,
met hart, hoofd en handen.
Al mijn liefde voor hen heb ik er in mee gebreid.
Maar mijn hoofd moest ik er ook wel bijhouden.
En voordeel: ze zijn zo af, met die kleine maatjes.
Ik heb niet van alles foto's gemaakt.
Deze drie vestjes had ik in het kraampakket voor Sammie gedaan,
samen met het mutsje en het gebreide dekentje, hier samen op een foto...
Dit groene truitje heeft Sammie heel veel gedragen
en Marijn daarna ook. Hij is er nu al weer zo'n beetje uitgegroeid.
Ik kan me ook nog een lichtblauw truitje herinneren
en een blauw met wit gemeleerd truitje.
Dit blauw groene truitje maakte ik voor het kraampakket voor Marijn.
En pas breidde ik nog een grijs gemeleerd truitje voor hem.
En woensdag heb ik dit truitje voor Sammie
meegenomen toen ik daar op bezoek ging.
Zo leuk om met zo'n gekleurde draad te breien.
En het staat haar heel mooi. Voor in de herfst!
Mijn breimandje ziet er nu zo uit.
Blauw, voor Marijn, bij die mooie blauwe ogen...
Enne... ik blijf het een helende bezigheid vinden,
handwerken met hart, hoofd en handen!
Ah - iets moois maken voor wie je liefhebt -zó bijzonder!
BeantwoordenVerwijderenErg leuk om dat te zien. Destijds vond ik het ook heel bijzonder om voor mijn kinderen te breien. Nu willen ze niks zelfgemaakts meer aan.
BeantwoordenVerwijderendat is toch dubbel genieten als je kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen dit willen aanvaarden. Leuk toch als die oogjes ziet blinken. Jammer genoeg heeft mijn schoonzoon een ander gedacht.
BeantwoordenVerwijderen