Ik houd niet van Oud & Nieuw.
Ik ben bang voor het vuurwerk.
En ik erger me ook aan het zinloos geld verspillen daarmee.
Ik kan me niet voorstellen dat we dit nog jaren toestaan met zijn allen.
Alleen al alle stress die dieren hebben zou reden genoeg moeten zijn.
Verder maakt het einde van het jaar me ook altijd melancholisch.
We hebben een hectisch jaar achter de rug en wat brengt 2020 ons?
Gisteren had ik een afspraak met de oncoloog internist.
Bij hem hoef ik pas over 2 1/2 jaar terug te komen.
We hebben een afspraak gemaakt voor 23 mei 2022.
Is dat raar of niet??
Ik blijf nog wel onder controle bij de chirurg en de radioloog.
Gelukkig maar, want dat voelt nog wat onzeker zo op mijzelf.
Hopelijk komt mijn energie weer terug
en kan ik ook weer wat aan het werk.
En weer wat terugnemen van de huiselijke
en verzorgende rol die Wim heeft opgepakt.
We willen hier in huis ook nog het een en ander afmaken.
En dan eens beginnen met het uitnodigen van
familie en vrienden voor leuke etentjes en spelletjesavonden.
Om iets terug te kunnen doen voor ALLE hulp die we kregen.
En hierbij wil ik ook graag nogmaals bedanken
voor alle lieve mailtjes, reacties, brieven, kaarten en pakjes
die we kregen van (ons soms compleet onbekende) bloglezers.
Dat was zo welkom en zo lief!
Ik zou het liefst iedereen op de koffie vragen,
maar daarvoor wonen we te klein...
Kun je nagaan!
Fijne avond gewenst!
Wij kijken naar Claudia,
we nemen een oliebolletje
en morgen naar de kleinkindjes.
Want dat is de mooiste toekomst!
