plastic bag vases by
@annedonzevincentchagnon
Een mooi raam met een vaste vensterbank
Dit is een raam in het museum van Zutphen.
De foto maakte ik een paar jaar terug.
Wie wil er nu niet zo'n prachtig raam met die vaste vensterbank ervoor? Hoe fijn is het om daar te zitten met een kopje koffie en naar buiten te kijken?
Oke, een kussentje zou wil prettig zijn.
En dan helemaal als er ook nog van die mooie binnenluiken bij zijn om s avonds te sluiten om je veilig te wanen voor de donkere buitenwereld...
Ik zou wensen dat we dit soort ramen weer invoeren. Hoe heerlijk zou het zijn, een huurwoning voor gewone mensen maar wel met zo'n raam??
Bai de wee:
Als we niet overal meer van die lelijke radiatoren hoeven omdat vloer- en wandverwarming steeds gewoner wordt, dan komen dit soort vaste vensterbanken vast vanzelf weer in de mode...
Aaf over 'ons' pontje....
Alsof het een van de belangrijkste missies in mijn leven is, denk ik wel eens, als ik weer veel te grondig en langdurig een vakantie of kort reisje zit voor te bereiden. Ik had in de tijd dat ik al onze vakanties plande, ook rustig drie proefschriften kunnen schrijven, of ik had de boel kunnen combineren en ‘prijs-kwaliteit verhoudingen van kindvriendelijke campings in Zuid-Europa volgens gebruikers van Zoover 1999-2019’ als onderwerp voor in ieder geval één van mijn drie proefschriften kunnen gebruiken.
Enfin. Ik ben er de afgelopen paar dagen – na een veel te intens begoogeld reisje van 24 uur naar de Achterhoek – in ieder geval achtergekomen wat een belangrijk onderdeel van een vakantie is, en dat is het oversteken van een stuk water. Het maakt daarbij niet uit hoe groot het stuk water is.
We gingen dus naar de Achterhoek, en ik had over de Dommer-
holtsveer in Gorssel gelezen, een kleine veerboot die wandelaars en fietsers van de ene kant van de IJssel naar de andere brengt en alleen in de lente en zomer opereert – werkelijk alles aan die beschrijving sprak tot de verbeelding, dus daar moesten we heen.
holtsveer in Gorssel gelezen, een kleine veerboot die wandelaars en fietsers van de ene kant van de IJssel naar de andere brengt en alleen in de lente en zomer opereert – werkelijk alles aan die beschrijving sprak tot de verbeelding, dus daar moesten we heen.
De Dommerholtsveer stelde niet teleur. Hij vaart inderdaad over de IJssel heen en weer en wordt bediend door een oudere man die met zorg papieren kaartjes voor de boot aan je verkoopt. Die kaartjes, van zo’n lange rol, zitten in een lederen tas die hij bij zich draagt, die ook compartimenten voor muntgeld heeft.
En al duurt de tocht maar een paar minuten, toch heb je het gevoel dat je een volstrekt nieuwe wereld betreedt als je aan de andere kant van de IJssel weer van de boot afstapt. Dit gevoel heb ik ook altijd als ik met de boot naar Texel ga; tuurlijk, de mensen en de huizen en de Jumbo lijken behoorlijk op de mensen en de huizen en de Jumbo aan de andere kant van het water, maar toch is alles er anders; het waait er harder, de zon schijnt er feller, het zand heeft een andere kleur. Want je hebt een boottocht gemaakt, dus een reis, dus het kán ook niet hetzelfde zijn.
Dat is belangrijk in een vakantie: dat je een reis maakt. Al duurt die twee minuten en ben je dan aan de andere kant van de IJssel.
Het fijne is dat je na een uurtje aan die andere kant – even rond fietsen, ijsje eten, onder een boom zitten en een fietsknooppunt kaart bestuderen die je bij nader inzien niet begrijpt – weer terug kan met de veerboot, en dat de schipper je dan opnieuw echte papieren kaartjes verkoopt. Gewoon twee reizen gemaakt op één dag.
Erbarme dich
Nog een staartje Pasen:
'Erbarme dich',
'Erbarme dich',
in de prachtige uitvoering van
Reinier Sijpkens muziekboot
in de gracht van Utrecht.
Ontroerend mooi!
Bureau zonder schroeven of iets dergelijks...
Door de Ikea paashaas die je in elkaar moest zetten
dacht ik ineens weer aan het bureau dat ik bedacht,
en in de werkplaats maakte, op de academie.
Het waren alleen maar vlakke platen,
die je in elkaar kon schuiven:
De bovenkant wordt afgedekt met een werkblad waar
het bovenste van de staanders door heen steken.
Oerdegelijk, makkelijk te verhuizen.
De achterkant is steevast de mooiste kant.
PS Ik heb deze foto's ook toen gemaakt.
Bijna 40 jaar geleden, met een camera met een fotorolletje,
totaal niet lettend op de achtergrond met losse draden en zo.
Ach ja, je weet gewoon niet beter als je jong bent.
Enne, nog steeds een leuk idee toch??
Nu op Netflix: Brené Brown: The Call to Courage
Nu op Netflix:
Brené Brown: The Call to Courage
Met humor en empathie vertelt Brené Brown over
wat er nodig is om moed boven comfort te stellen in een cultuur
die wordt gedefinieerd door schaarste, angst en onzekerheid.
Klik op deze
Daar kun je de trailer zien
en je aanmelden voor een
maand gratis Netflix
Nederlands ondertiteld.
Van harte aanbevolen!
Ikea paashaas, zelf in elkaar zetten!!
Ikea paashaas melkchocolade, eenvoudig zelf in elkaar te zetten.
Persoonlijk eet ik graag een chocolade paaseitje, en hoef niet iets anders, maar ik vind dit wel een heel leuk idee.
Hij doet me denken aan een bureau dat ik ooit maakte op de kunstacademie. Dat was ook in elkaar te schuiven, zonder gebruik van schroeven ofzo en tegelijk oerdegelijk.
Ik zit er nu, zo'n 40 jaar later, nog aan achter mijn computer dit te schrijven...
Ik zal het hier wel eens laten zien.
Fijne Pasen!
Wim heeft deze paasdagen twee keer een vroege dienst.
Soms wilde ik dat hij nog gewoon onderwijzer of leraar was.
Maar eerst eens een kop koffie zetten en een lekker eitje eten.
Allemaal een fijne, zonnige Pasen gewenst!
Zo lief!
Wij hebben een terrasje achter het huis, met onze tuintafel waar we zo vaak als kan lekker buiten aan zitten.
Daar groeit en bloeit nu al een week of wat zomaar een klein viooltje tussen de tegels.
Net naast de loop waar we met drie treetjes naar beneden onze tuin inlopen.
Vlak naast de schuur, met weinig zon of regen...
Het groeit gewoon tegen de klippen op.
Zo lief...
Grootste zorg slechts natte voeten...
- strandtekst van de Vliehors Expres -
Ik verlang zo naar Vlieland,
maar we gaan pas na de zomer...
