Binnenkant : juli 2017

In de bloemetjes gezet!

Buiten de dahlia's en de astroemeria's die ik zaterdag zelf had gekocht op de markt

kregen we ook nog meer bloemen uit de winkel en uit de eigen tuin, allemaal even fijn!

Job en Jet

Vandaag zijn mijn man Wim en ik jarig.

Jarig Jobje en Jetje worden allebei 58 jaar!

Dat blijft bijzonder om op dezelfde dag geboren te zijn.

Ook elkaar feliciteren blijft een beetje raar:

Wie is het eerst?

En dan: 'Jij ook lieverd!'

Voor mijn verjaardag wilde ik graag tuinlichtjes.

Daar hebben we de afgelopen week naar gezocht, maar we konden de juiste niet vinden.

We wilden graag een lang snoer dat we rond ons terras konden ophangen,

We gingen er van uit dat we de elektra uit ons keukenraampje konden plukken,

maar dan hadden we wel een snoer van 16 meter nodig om rond te komen.

En geen eng wit licht, geen goedkoop plastic uitziende en ook niet te duur.

Dat wat we wensten leek niet te vinden.

Toen zag ik bij een vriendin een snoer lampjes op een batterij!

Eureka, dan zouden ze ook aan onze parasol kunnen hangen.

De parasol die ik juist afgelopen maand van nieuwe stof had voorzien.

Best een kunststukje vond ik zelf...

Zo gezegd, zo gedaan!

Wim heeft nog net twee lichtsnoeren kunnen kopen,

bij de Hema, voor 12 euro per stuk.

En ik heb twee 'zakjes' aan de parasol genaaid,

waar de batterijhouder in kon worden geschoven.

Wim heeft er voor gezorgd dat het snoer op elk houtje

niet kan verschuiven, want gehaakt achter een punaise.

Et Voila!

Het opzetten van de parasol moet wat voorzichtiger dan anders,

maar het is zo cosy om te schemeren met die lichtjes aan!

Wat kaarsen op tafel erbij en de gezelligheid is compleet!

Wim wilde voor zijn verjaardag een gezellig dagje uit.

Dat kan geregeld worden natuurlijk!

Dat gaan we binnenkort plannen, wordt vervolgd!

Een hele fijn dag allemaal, ik ga koffie zetten en taart snijden!

Dertig jaar!!!

Vandaag 29 juli 2017

zijn Wim en ik dertig jaar getrouwd!

Het is wat...

PS Laten we er eens heel stiekem en voorzichtig van uitgaan dat we op de helft zijn,

dan zijn we op 29 juli 2047 60 jaar getrouwd, allebei 87 jaar, op een dag na 88 jaar!

En waarom niet?

Hoe mooi zou dat zijn?

Ik zou er heel graag van harte voor tekenen!

Het zit in de genen!

Een geestige zomerse tweet van Wim Daniels:

'Het zit in de genen!'

Honey Highway!

Honey Highway wil van Nederland een écht bijenland maken.

Dat doen ze onder andere door zoveel mogelijk bermen

in te zaaien met allerlei soorten bloemenzaad.

Zo is er voldoende nectar en stuifmeel voor de bijen

om te kunnen overwinteren.

Het afgelopen jaar creëerde dit prachtinitiatief al

een hoop bloemrijke plekken maar ze zijn nog lang niet klaar!

bron

Huiskamergeluk

Deze illustratie van Elly Hees vond ik in een artikel

van tijdschrift Genoeg uit december 2006

Het woord huiskamer vind ik al fijn.

En ik houd ook van woorden met huiskamer er in:

huiskamervoorstelling, huiskamersalon, huiskamerfilmavond,
huiskamerborrel, huiskameretentje, huiskamerconcert,
huiskamerleesclub, huiskamerworkshop, huiskamerlezing
en natuurlijk het allermooiste woord: huiskamergeluk!

Ik wil het idee van een huiskamerworkshop/lezing maar weer eens oppakken.

Wie zou het leuk vinden om een huiskamerlezing van/met mij te organiseren?

De bloemetjes buiten zetten!

Zomaar wat tuinplaatjes waar ik helemaal blij van word.

Vooral ook omdat het er qua werk 'behapbaar' uitziet.

Grote smetteloze tuinen vind ik vaak zo intimiderend....

Zo van: 'Dat kunnen andere mensen wel maar ik niet!'

Maar dit is te doen.
Af en toe een beetje gieten en vooral heel gezellig naar zitten kijken!

Tuinfeestje versieren!

Wat een leuke versiering voor een tuinfeestje!

Helemaal leuk als je er nog strengen met lichtjes tussen hangt,

voor als het langzaam donker wordt tijdens je feestelijke buitenetentje!

Over de datum!

Het regent hier al bijna de hele dag.

Ik ben wat aan het opruimen geslagen...

Vanmiddag heb ik onze medicijnen eens rustig bekeken

die in een paar overvolle laatjes op de slaapkamer liggen.

Sommigen al heel lang.

Jaren en jaren...

Dat staat me netjes als opruimcoach!

Sommige druppels, korrels of pilletjes waren al ver over de datum.

We wisten trouwens soms helemaal niet meer waar we ze voor gekregen hadden.

Dit is de oogst die ik maandag naar de apotheek ga brengen.

Ben tevreden dat ons medicijnkastje weer 'up to date' is en overzichtelijk.

Niet het hoofdlicht maar een kop-lichtje!

Superleuk en gezellig lampje voor in de woonkeuken

of een andere plek in huis waar je altijd thee of koffie drinkt...

Interieuradvies op maat!

Ga je verhuizen of verbouwen?
Ga je groter of kleiner wonen?
Krijg je gezinsuitbreiding of gaan de kinderen juist de deur uit?
Ben je alleen komen staan of ga je samenwonen?
Wil je de binnenboel eens lekker even helemaal anders?
Of wil je graag gewoon leuke tips voor een snelle metamorfose?

Maar wil je vooral elke morgen opstaan in een huis waar je gewoon blij van wordt?

Fijn wonen met licht en ruimte, helemaal in jouw eigen woonstijl en met de kleuren en spullen waar je van houdt. En dan het liefst ook nog praktisch en niet al te kostbaar?

Ik kom graag met je meedenken.
Bel of mail voor een interieuradvies op maat.

Voor meer informatie klik hier

Retro!

Of het nu kastjes, dressoirs, bureautjes of wandmeubels zijn,

ik vind retro meubeltjes uit de jaren 50 en 60 bijna allemaal leuk!

Bescheiden, vriendelijk, luchtig voegen ze zich makkelijk in allerlei interieurs.

Jammer dat dit soort spulletjes bijna niet meer worden gemaakt...

Zorgeloos slapen

- een sloop voor zorgeloze slaap van Plint -

Gisteren heb ik voor het eerst weer gezwommen. Heerlijk!

En daarna heb ik in een ligstoel een gat in mijn middag geslapen.

Vanmorgen was ik - wat een zegen - ook pas om half tien wakker.

Ik neem sinds kort voor de nacht een paar druppeltjes wietolie.

Of dat ontspannen gevoel nu daar door komt weet ik niet,

maar als ik goed slaap ziet alles er beter uit!

Ben nu fluitend een speltbrood aan het bakken

en ga zo een preitaart maken voor tussen de middag.

We eten vroeg omdat Wim om twee uur gaat werken.

En dan heb ik nog een hele middag voor me...

Iedereen een hele fijne dag gewenst!

Rustig aan, het wordt warm!

PS Best goed gelukt dacht ik....

Een dagje strand!

Kijk, zo vind ik een dagje aan het strand meteen een stuk leuker worden...

Verdapperen!

Tja, hoe gaat het met mij?
Voor wie het volgt, ik heb al sinds 3 mei - af en aan - (soms heftige) buikpijn. Links in mijn buik. Na onderzoeken bij uroloog en internist - waar niets werd gevonden - ontdekte een osteopaat dat die pijn uit mijn rug kwam. Een beknelde zenuw gaf die pijn links in mijn buik. Goed nieuws. Hij heeft mijn rug voorzichtig gemanipuleerd en ik kreeg oefeningen mee. Ik was opgelucht en blij.

Maar vlak daarna kreeg ik een loei strak gevoel rond mijn bovenbuik en rug en een algemeen gevoel van buikpijn en misselijkheid. En een idioot hoge bloeddruk. Na alle voorgaande onzekerheid werd ik daar onrustig van. Eerlijk gezegd niet alleen onrustig maar ook paniekerig.

Op een vroege ochtend kwam ik na een doorwaakte nacht beneden en moest van mezelf naar buiten. De frisse lucht in. Lopen. Dat op zich is wel iets vreemds voor mij. Ik houd niet van lopen. Misschien komt het omdat ik mijn beide enkels gebroken heb gehad, maar feit is dat ik liever ga fietsen of zwemmen, en zeker niet uit vrije wil ga lopen. Maar nu plotseling wel.

Ik liep s morgens heel vroeg langs alle volkstuintjes achter ons huis en werd rustiger. Ik bedacht me dat ik een map wilde gaan maken met al mijn medische papieren, afspraken en uitslagen.
Die map ging ik noemen: 'Beter worden!' Alleen al door deze beslissing voelde ik me beter. Ik ging er een project van maken. Ik wilde me niet meer zo angstig en onzeker voelen. Punt!

Even later besloot ik dat ik een goede psycholoog zou gaan zoeken. Met name die torenhoge bloeddruk was een aanwijzing voor stress. Misschien dat al die andere klachten ook wel stressgerelateerd waren? Kon dat? Daar wilde ik bijna niet aan. De pijn was zo heftig en realistisch dat al mijn alarmbellen afgingen en dan was het moeilijk voor te stellen dat er niet een duidelijk fysieke oorzaak zou zijn, zoals bijvoorbeeld galstenen of een darmafsluiting of zo.

Bovendien, als stress de oorzaak zou zijn, zou dat betekenen dat ik daar zelf mede schuldig aan zou zijn toch? Dan had ik iets toch niet goed gedaan. Oef! Dat deed zeer.

Maar het goede nieuws zou zijn dat ik er zelf ook wat aan zou kunnen doen. Niet alleen onrustig afwachten op specialisten. Maar zelf bedenken wat me dwars zit en hup, aan het (ver)werken!
De laatste jaren heb ik veel ziekte en sterven van mensen - heel dichtbij - meegemaakt. Zou deze pijn en onrust het gevolg van onverwerkt, gestapeld verdriet en spanning kunnen zijn?

Ik lees graag boeken als 'De kracht van kwetsbaarheid' en 'De moed van imperfectie' van Brene Brown en haar Ted Talks klik en klik heb ik ook vaak gezien. Maar als jezelf niet in orde bent kijk je ineens heel anders. Niet vanaf de zijlijn naar de theorie maar realistische, echte, pure praktijk.

De boodschap: 'Laat gaan wie je denkt te moeten zijn' klinkt zo simpel, maar doe het maar eens!

Ik ben graag degene die van alles regelt en verzint, die graag creatief en sterk is. Laat dat maar eens los! Dat is moeilijk.
Maar een paar maanden ziek zijn en pijn dwingen me er toe.

Net zoals beseffen dat ik ook kwetsbaar en angstig kan zijn.
En wel wat hulp kan gebruiken. Die - ik hoef het alleen maar 'even' toe durven te geven - gelukkig aan alle kanten om me heen voorhanden is. Ik ben een gelukkig mens.

De internist heeft nog een aantal onderzoeken, zoals een uitgebreide buik ct-scan aangevraagd. Die heb ik afgelopen week allemaal gehad. Het uitslaggesprek is gepland op 7 augustus.

Maar ik ben volop bezig me te verzoenen met het feit dat er niets gevonden gaat worden.
En dat ik het in een andere hoek moet zoeken. Dat ik therapie ga krijgen om mijn angsten te overwinnen. Dat ik moet leren om niet gelijk van slag te raken van ziekte, pijn en narigheid. Dat ik mijn veerkracht ga trainen. Dat ik heel blij en dankbaar mag zijn voor de levenslessen van mijn dochters en mijn vriendinnen. En dat ik al mijn moed bij elkaar ga verzamelen (verdapperen) om sterker, gezonder en beter te worden.

Enne... ongeduldig als ik ben, leren accepteren dat als dat niet gelijk lukt het niet erg is.

PS Best eng om dit zo op te schrijven, maar ik heb het toch maar gedaan!

De slimme balkontafel!

Vanmorgen gespot op Facebook

een bericht van 'De Slimme Balkontafel'

Optimaal genieten van je balkon.

Ook alle ruimte op je balkon benutten?

Nu te koop voor € 37,50!

Nou, dat kan best een handige oplossing zijn toch?

Geruststellende woorden van Sloworganizing Yvonne!

Krijg jij ook je beste ideeën onder de douche? Bedenk je een goede oplossing voor een probleem als je met de hond wandelt of als je op de fiets zit?

Dat is niet zo raar, je brein is dan ontspannen. Het is niet zo dat er dan niets gebeurt, integendeel, er gebeurt van alles. Je merkt het alleen niet zo. Je onbewuste brein is dan bezig om informatie op te slaan en te vergelijken met dingen die je al weet. En dan kun je opeens dat gevoel hebben dat dingen op hun plaats vallen, kun je opeens een nieuwe invalshoek hebben, waardoor een vraag of een probleem ‘zomaar’ is opgelost.

Daarom is het ook zo belangrijk om tijd offline te hebben, zodat je onbewuste tijd heeft om dit te doen. Daarom is slaap zo belangrijk.

Dit proces kun je niet dwingen, je kunt het alleen maar ruimte geven. Dat doe je door stil te zijn. Maar als je stil bent omdat je eigenlijk stiekem een resultaat wilt, dan werkt het niet. Het werkt alleen als je echt ontspant en de dingen laat gebeuren. Of niet. Want heel vaak gebeurt er gewoon niets. En dat is ook goed.

Echt goede ideeën zijn schaars. Geef ze dus de ruimte om te ontstaan.

De vakantie is daar een prima tijd voor. Maar niet als je allerlei werk meeneemt, alleen een stapel businessboeken leest of zelfs als je van de ene bezienswaardigheid naar de ander rent. Dat is alleen maar meer input. En die ideeën en inzichten hebben baat bij even geen input.

Ik zeg niet dat je niets mag doen, nieuwe dingen zien geeft ook energie en nieuwe gezichtspunten. Maar geef die gezichtspunten wel ruimte om te landen. Als je alleen maar blijft rennen, heb je geen tijd en ruimte om nieuwe combinaties te maken.

En misschien ben je zo moe, dat je de eerste tijd alleen maar aan het uitrusten bent. Dan komen de inzichten pas later. Of na de vakantie. Dat is allemaal goed.

Daar is het zomer voor: ontspan, niets moet.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Bovenstaande, fijne tekst kreeg vanmorgen binnen in het eZine van Sloworganizing

Van harte aanbevolen!