De woontip en de opruimtip van de maand maart!

De opruim-tip en de nog-fijner-wonen-tip van de maand maart

zijn allebei prima aanraders voor een hele fijne slaapkamer.

Nieuwsgierig?

De woontip van de maand!

De opruimtip van de maand!

Te schattig voor woorden...

Wie zelf twee linker handen of geen tijd heeft

en toch leuke spulletjes voor de kinderkamer wil hebben...

Deze schattige kastjes en kistjes zijn gewoon te koop!

bron

Uitklapbare - heel handige - picknicktafel!

Misschien niet het allermooiste ontwerp,

maar wel heel handig en natuurlijk heel ruimtebesparend!

Dat is leuk: Ik ga opruimen bij Marlies!

Een nieuwe aflevering in de reis van het Binnenkant-koffertje.

De complete reis van het jubileum-doorgeef cadeautjes-koffertje is hier te volgen.

Josefien heeft het feest-doorgeef koffertje

(door haar aangevuld met een pan eigengemaakte

courgette-, tomaten- of pompoensoep)

doorgegeven aan Marlies,

hier links op de foto.

Marlies gaf hem door aan Ariane.

Hieronder haar berichtje:

En je koffertje heeft haar reis vervolgd 
En is nu bij Ariane Greep 

Ik heb jouw 'opruimsessie' gekozen. Ons huis is immer vrolijke chaos. En we gaan deze zomer ook nog eens verhuizen... afijn... zeer nuttig dus:)))

Zonnige groet
Marlies

Et, voila... gezelligheid voor een prikkie...

Een wandmeubel(tje) van mandarijnenkistjes,

waarvan de achter/binnenkant beplakt is met mooi papier:

pagina's uit een tijdschrift of vrolijk inpakpapier.

Et, voila... gezelligheid voor een prikkie...

Een mooi woonportret uit Zweden

Weer eens een prachtig woonportret van fotografe Carina Olander

bron

Alles-in-een!

Kinderbedje, commode met aankleedplek,

handige bergruimte en uitschuif-logeerbedje in een!

Leuk met die kleuren aan de binnenkant.

Nu nog het kamertje zelf wat opfleuren...

Roedel stofzuigers ontsnapt van Huishoudbeurs

‘Heel onwerkelijk allemaal’

In Amsterdam is vanmiddag grote consternatie ontstaan toen een roedel stofzuigers van het terrein

van de Huishoudbeurs wist te ontsnappen. Twee stofzuigers zijn inmiddels teruggevonden; van tien

apparaten ontbreekt nog ieder spoor.

De ontsnapte stofzuigers gelden als tam, maar kunnen buiten hun natuurlijke habitat onverwacht

gedrag vertonen. “Vermijd stopcontact, blijf kalm en schakel een professionele werkster in”, luidt

het advies. De twee teruggevonden stofzuigers werden teruggevonden op een station in Tsjechië.

Ze konden worden getraceerd door het snoer te volgen.

Bezoekster Hetty Wilbrink stond op een paar meter afstand toen de stofzuigers het hazenpad kozen.

“Ik kon nog net opzij springen. Heel onwerkelijk allemaal.”

De politie adviseert spinnen, sieraden en stof om alert te zijn.

de speld.nl

Tipje van het voorjaar

Daar komt het aan.... Tipje van het voorjaar!

Weer een prachtige foto van

Jos Böhmer

Wij gaan al jaren naar Vlieland. We ontmoetten daar Bojan toen we bij hem een ijsje gingen eten. Hij vertelde hoe hij op Vlieland was terecht gekomen, op de vlucht voor het oorlogsgeweld in Joegoslavie. En dat hij - toen hij hier definitief mocht blijven - graag iets terug wilde doen voor het eiland, en daarom zijn Podium Vlieland was begonnen.
Ik weet nog dat ik met Wim terug fietste en tegen hem zei: 'Als je uit oorlogsgebied moet vluchten waar kun je dan beter terecht komen dan op Vlieland? Wij vinden Vlieland al een oase van rust en veiligheid. Je hoeft er je fiets niet eens op slot te zetten.
Hoe weldadig moet het dan wel niet zijn voor iemand met zulke traumatische ervaringen?'

Eerder zag ik hem bij een televisie uitzending van de reunie, en nu ben ik alweer onder de indruk van het zijn levenslessen in de Trouw van gisteren. In dit blog deel ik van alles wat in brede zin met wonen te maken heeft. Bojan is voor mij een grote inspiratiebron:
Hij woont. Ten volle. Op Vlieland.

LEVENSLESSEN

Gevlucht voor de oorlog in Joegoslavië kwam Bojan Bajic (39) in het azc op Vlieland terecht. Nu draait hij twee succesvolle ondernemingen op het eiland. De derde, een brouwerij van Vlielander bier, is in de maak.

'Na twee andere azc's kwamen we op Vlieland terecht. We hadden inmiddels twee kinderen. Toen het azc hier openging, waren de Vlielanders niet blij. Toen het in 2003 sloot, stonden ze met tranen in de ogen bij de boot om de asielzoekers uit te zwaaien.(-) Ik zie nog Jaap op de kade staan, een stoere kerel, zo'n type van wie je denkt: die kán niet eens huilen. Met tranen in de ogen namen hij en Hassan uit Koerdistan afscheid van elkaar.'

'In 2008 vielen we onder het generaal pardon. Vanaf dat moment kon Vlieland echt ons nieuwe thuis worden. Ik wilde graag een bijdrage leveren aan het eiland dat ons zo gastvrij had ontvangen.(-) Toen er een ruim pand in de Dorpsstraat te koop kwam, besloten Gosse en ik samen te gaan ondernemen. Een ijssalon was er nog niet op Vlieland. Een bioscoop ook niet. Die twee moesten het worden. Het hele dorp lachte ons uit. We hadden allebei nul ervaring, niet met ijs, niet met films. Maar we durfden het aan en zo ontstond Podium Vlieland.'

'Nu ben ik gesetteld op Vlieland, maar ik ben nog steeds niks. Het mooie van niks zijn, is dat je alles kunt zijn. Wie zich kadert in comfort of beroep, beperkt zichzelf. Vandaag ben ik theaterdirecteur, morgen ben ik ijsschepper of kapper of speel ik voor zeehond. Iedereen vraagt altijd: 'Wie ben je, wat doe je?' Ik zeg: 'Ik ben niemand, ik heb het leven cadeau gekregen, ik bén er en dat is voldoende.'

'Wij van de Balkan zijn een beetje trots, de minder mooie dingen verbergen we het liefst. In Nederland heb ik geleerd ook over mijn tekortkomingen en kwetsbaarheden te praten, de vuile was te delen. Eerlijk en open zijn heeft me verbinding en diepe vriendschappen opgeleverd.'

'Het liefst neem ik mijn vrienden mee naar het strand, dan stoken we een vuur en maken een potje eten. Laatst hagelde het, maar we gingen toch. We kookten aardappelen in zeewater. In de beschutting van de auto zaten we in onze regenpakken met de handen te eten. De twee jongens met wie ik was, hebben de hele wereld gezien, in de duurste zaken gegeten, maar ze hadden nog nooit zóiets lekkers gehad. Een pure aardappel, in zeewater gekookt, kan het ultieme geluk zijn. Maar het gaat nog meer om het gezelschap en de verbinding die je met elkaar voelt. Met wie je eet is belangrijker dan wat je eet.'

'Op Vlieland heb ik alles wat ik nodig heb. Als je me nu zou vragen te tekenen dat ik tien jaar niet van het eiland mag, dan teken ik.'

foto's

Merlijn Doomernik

artikel trouw

Annemarie Bergfeld - 18 februari 2017

Heel slim!

Wat een mooie trap!

Whats app groep 1973

De doorgeef-cadeautjes-koffer-reis!

Vanwege het tienjarig bestaan van Binnenkant,

volgen we de doorgeef-cadeautjes-koffer-reis:

Van Jacquelien naar Anne,

van Anne naar Anke,

en van Anke naar Josefien!

verslag van Josefien

Hoi Jacquelien,

Op 3 februari heb ik jouw verjaarskoffertje doorgegeven aan mijn goede vriendin Marlies Claasen, nadat ik er voor mezelf de handgemaakte enveloppen had uitgehaald.

Enig! Wat een creativiteit!

Naar mijn idee kan Marlies veel baat hebben bij jouw koffertje en opruim aanbod: Ze woont klein en wil wel graag opruimen, maar dat lukt niet altijd even goed. Samen hebben we laatst een start gemaakt op haar zolder. Ook zij vond het heerlijk dat er opeens zoveel ruimte bleek te zijn als je maar eens wat spullen naar de kringloop of het oud papier doet. Het is alleen nog lang niet af….

Zelf heb ik als ‘ nieuw cadeautje’ een verwarmende pan soep toegevoegd.

Wie wil mag zij bij mij melden en kiezen uit een pan courgettesoep, tomatensoep of pompoensoep.

Ik wens je heel veel plezier van je ‘verjaarjaar’ en heel veel succes met je praktijk,

Hartelijke groet,

Josefien van Kalmthout

- de complete reis is hier te volgen -