Een gelukkig 2017!







Dat is nog eens een goed voornemen!

Het bovenstaande wens ik iedereen toe; 
dan wordt het vanzelf een gelukkig 2017!




Puzzelen en schaken!


De afgelopen dagen was ik lekker bezig met de citatenpuzzel van de Trouw, 
en de kerstpuzzels van de Volkskrant: de kruiswoordpuzzel en het cryptogram. 
Ik heb net de oplossingen ingestuurd. Dat hoort voor mij altijd bij mijn kerstvakantie. 

Mijn man Wim is aan het schaken. 
Via chesstime op zijn tablet. Hij is er maar druk mee. 
Met mijn broer, met mijn zwager, met een neefje en met de vriendin van zijn vriend.
Eerst won hij steeds, maar nu heeft hij ook een paar keer verloren. Dat zet hem op scherp!
Zo zit ik rustig te puzzelen en dan hoor ik hem ineens iets mompelen als: 
'Nu heb ik je pion!' of 'Oh, dat had ik niet gezien!'
Gezelligheid alom dus!


En nu zag ik dit schaakbord voor drie.
Dat lijkt me wel heel verrassend om te doen, 
want je moet nu twee tegenstanders in de gaten houden.
Maar ik vind het vooral heel erg leuk bedacht.
Ik wou dat ik het verzonnen had....



Helpen met de verkiezingen!




Pas kreeg ik dit formulier met de post.
 Ik had me opgegeven om op het stembureau mee te helpen 
op 15 maart bij de Tweede Kamer verkiezingen.  
Ik vind het er namelijk altijd heel gezellig uitzien als ik zelf ga stemmen.
En met alle rumoerige tijden waar onze democratie onder druk staat,
wil ik graag mijn eigen kleine steentje bijdragen.
Kan ik misschien her en der nog een stem-adviesje geven...
 (Grapje, ik weet best wel dat dat niet kan!)

Ik krijg nu een heuse training op het stadhuis.
En heb al veel info gekregen, vooral over het tellen van de stemmen,
met formulieren en stapels en voorkeurstemmen en hertellen enzovoort....
Dat lijkt me nu gewoonweg heerlijk om te doen!
De opruimcoach in mij - die graag ordelijk werkt - komt vast helemaal aan bod.

Maar ja, voorlopig ben ik reservelid; 
Ik kom dus pas in actie als andere mensen moeten afhaken.
Dat kon nog wel eens; het is tenslotte nog midden in het griepseizoen.

PS Ik wist dat ook niet, maar voor een dag meehelpen krijg je 130 euro.
Als reservelid krijg ik 50 euro, mits ik de training volg.
Daar ging het me niet om, maar is wel leuk!



Bij je stoel 'op schoot'...




Misschien ben je er snel op uitgekeken, 
maar ik blijf dit toch een geestig ideetje vinden,
waarbij ik een soort van 'op schoot' gevoel ervaar...



Binnenkant jubileum win-actie!



1 januari 2017 viert Binnenkant haar tien jaar-jubileum!



De allermóóiste slinger-ophangen-momenten waren:

- Binnenkant inschrijven bij de KvK. Met de trein naar Apeldoorn. Toen dacht ik nog: 'Het lijkt nét écht!' 

- Het maken van mijn eerste website, wat nóóit gelukt was zonder mijn lieve echtgenoot. Het was zó fijn dat hij naast me stond. Het was een zware bevalling, ik bibberde toen hij on line ging, maar heb het tóch gedaan!
 
- Het maken van mijn rondbrieven Een waar feestje! 

- Het schrijven van de on-line thuisstudie: 'Opgeruimd wonen!' Dat was heel opwindend maar wat een klus. 

- Het dagelijks 'fijn wonen' bloggen. Alléén maar leuk!



Naast deze mijlpalen was er de gewone dagelijkse praktijk waar ik van genoten heb. Zoals het verzinnen en geven van de cursussen: 'Interieur ontwerpen', 'Thuis, ruimte maken!' en 'Vrolijk besparen!' Daar heb ik veel aan te danken; het werd de basis van Binnenkant.

Daaruit voortvloeiend alle ontwerpopdrachten, adviesgesprekken en opruimsessies. Mooie ontmoetingen met fijne opdrachtgevers die - meestal - blij waren met mijn hulp en ideeën.

En last but not least het heerlijke opwindende gevoel van creativiteit die gaat stromen als ik voor een opdracht sta en weer 'los' mag. 









Binnenkant heeft als motto: 'Gedeelde vreugde is dubbele vreugde!' en wil haar jubileum graag feestelijk vieren met het doorgeef-cadeautjes-feestkoffertje. 

Binnenkant heeft een mooi, houten koffertje gevuld met tien cadeautjes: 

een Binnenkant interieuradvies 
een Binnenkant opruimsessie 
de 'Opgeruimd leven' scheurkalender 
de thuisstudie:'Opgeruimd wonen!' 
een verloren-ruimte-check-up voor kleiner behuisden 
een gezellige vraag-maar-raak-inloop-ochtend 
een meerpersoons workshop (naar keuze) aan huis 
het digitale huishoudboekje
hét opruim-memoryspel 
en het opruimboek: 'Weg met de warboel'

Eén geluksvogel krijgt dit doorgeef-cadeautjes-feest-koffertje met inhoud van mij cadeau. 
Diegene mag één van de tien cadeautjes kiezen en de resterende cadeautjes doorgeven. 
De volgende doet dan weer hetzelfde. Tot het koffertje leeg is. 

Maar... hóe leuk zou het zijn als de ontvanger zélf ook iets aan het koffertje toevoegt.
Een workshop broodbakken of bloemschikken, gratis haren knippen of een gevulde picknickmand.
Dan blijft deze cadeautjes-koffer nog veel langer doorreizen en blijheid verspreiden...


Wie het koffertje héél graag zou winnen heeft tot 1 januari de tijd om een mailtje te sturen om mee te dingen. Schrijf ook aan wie u het cadeautjes-feest-koffertje zou willen doorgeven en vooral óók waarom u diegene dat zou gunnen. Van elke feestelijke overdracht doe ik verslag op dit blog. 
Ik verheug me er op!

PS Mocht iemand mij voor mijn jubileum een plezier willen doen... dat kan.
Wie zijn gegevens achterlaat in de rechterkolom van dit blog bij 'volgen per e-mail', via bloglovin
of als volger van mijn blog krijgt dagelijks een dosis vrolijke wooninspiratie in zijn of haar in-box.
Dat kost niets en ik word er héél blij van! 




Lichter leven!



there is a crack in everything
that's how the light gets in

Leonard Cohen


Een zilveren dennenappel van thuis....



 Zaterdag haalden we een klein blauwsparretje met een kluit op de markt.
Wim zette hem achterop zijn fiets en reed er mee naar huis.
Hier staat hij voor het steegje naar de Drogenaps Toren. 
Mooi stukje Zutphen, leuke man, schattig boompje!

En zo stond ons boompje een uurtje later bij ons in de kamer.
Als vanouds op het houten sleetje, op wat ongesponnen wol, 
in een zinken emmer met wat dennenappels er om heen.
Na Driekoningen zoeken we een mooi plekje voor hem in onze tuin,
en met een beetje geluk is hij volgend jaar weer van de partij...

Dit jaar alleen wat doorzichtige, rode en naturel versierinkjes.
Met een zilveren dennenappel uit de kerstversiering van mijn moeder.
Dit jaar vieren we - mijn broer, zus en ik zelf - de eerste keer Kerst
zonder onze beide ouders, maar gelukkig wel met elkaar.



Van bomen en sterren....



Als ik aan kerstversiering denk zijn dat voor mij een boom, lichtjes en sterren.
En dan zijn simpele boompjes - opgebouwd uit sterretjes - ook altijd goed!
Of het nu sterrenkoekjes, sterrenlichtjes, sterrenvormpjes of sterrenkoffie is...
  






Kijk, zo wonen wij!


Een nieuwe aflevering fotorubriek:
'Kijk, zo wonen wij!'
Het is een serie woonportretten
waarin bewoners in een interview al mijn woonvragen beantwoorden,
en het goed vinden dat we komen binnenkijken en foto's maken.
Gewoon zoals het is!
Ter inspiratie van iedereen die - net als ik - ook graag fijn woont
en wel eens wil zien hoe anderen dat aanpakken...

Dit woonportret is van Merel en Paul die met hun dochters Emma en Rosa wonen in Epse.

Waarom hebben jullie voor dit huis gekozen?
Merel: We zijn hier bijna 17 jaar geleden komen wonen. 
Wij woonden in Amsterdam in de Jordaan, maar omdat Paul in Hengelo werkte 
en ik in Zutphen en we pas onze Emma hadden zochten we iets in de Achterhoek. 
Toen we dit huis zagen waren we er meteen helemaal verliefd op.
  
Dit is de voordeur, maar daar komt nooit iemand door binnen.
Iedereen komt hier binnen via de bijkeuken.


Dit is de bijkeuken met de blauwe vaste kast en een oud granieten aanrechtje.

Hebben jullie veel aan het huis gedaan?
Toen wij het huis kochten was het net helemaal verbouwd, geïsoleerd en zat het mooi in de verf.
Wij hebben wel na een paar jaar onze keuken uit laten bouwen. Dat was een flinke klus.
Het buitenschilderwerk hebben we laten doen, maar binnen doen we veel zelf. 
Ik heb net de trap helemaal zelf geschuurd en geschilderd. 

Voor de feestdagen is de trap versierd met lichtjes. 
Dochter Rosa vertelt dat ze zich bijna een filmster voelt als ze de trap afloopt. 

Aan het oude kippenhok - wat je hier door het raampje ziet - doen we verder niets.
Het diende een hele tijd als plek voor de katten. 

Wat is je top drie in jullie huis?
Op nummer 1 de woonkeuken, want daar zijn we bijna altijd.
Met bezoek zitten we daar, we drinken er thee en wijn, doen spelletjes, maken huiswerk, er is een heerlijke houtkachel waar de honden voor liggen en ik houd heel veel van bakken en koken.

 







Op nummer 2 staat de zitkamer.
's Avonds doen we de gordijnen en de schuifdeuren dicht, steken de kachel aan en nestelen we ons op de bank om een film of een serie te kijken. Het tv scherm staat in de rode kast.
Ook is er ruimte voor kunst. Het beeld hier rechts naast de bank is onze nieuwste aanwinst.



 Aan de andere kant van de schuifdeuren is een kamer waar de vleugel staat, 
waar mijn werkplek is en nu ook de kerstboom staat.





Op nummer drie staat de tuin.
We vinden het fijn om in de tuin te werken. Het is een flinke tuin met een stuk bos erbij. 
In dat stuk bos is een vuurplaats waar we vaak een vuurtje stoken. Met Kerst komt de hele familie hier, dan drinken we daar gluhwein en dan vertelt mijn moeder een mooi verhaal.  
  
Er zijn bomen gerooid, van het gekloofde hout is een houtwal gemaakt. Die heb ik zelf gestapeld.
En een paar zomers terug hebben we deze pergola gemaakt, die begroeid is met een witte druif en waar we op de hangende bank met kussens heerlijk kunnen luieren. 


Het fijne van in de tuin werken - toen de kinderen klein waren - is dat je iets doet, waar zij ook dicht bij zijn. Zo maak je veel van ze mee. Steeds maar weer het bospad vegen, gras maaien, hout halen enzovoort. Ook hebben we een stuk moes- en kruidentuin waar ik graag in werk. 

 Wat zou je gaan redden als er brand was?
Naast de kinderen, de dieren en de foto's zou ik graag mijn vleugel redden,
Het is een ouwetje, hij is van mijn opa geweest, maar ik ben er aan gehecht.

Hoe rommelig ben je?
Onze hulp komt eens in de veertien dagen en die poetst het hele huis.
Tussendoor doen we zelf natuurlijk ook nog wel wat.
Ik vind het heerlijk als alles schoon en opgeruimd is.
Soms ben ik erg druk en dan loopt het met de spulletjes uit de hand.
Dan liggen mijn bureau en de keukentafel vol met stapeltjes die we dan weg moeten werken. 
Als ik de geest krijg vind ik het heerlijk om een kast op te ruimen. 
Dan doe ik steeds de deur open om er van te genieten.

Onze keuken is nogal open. Geen kasten met deuren. Dat staat druk, maar ook gezellig. 
Ik vind het fijn als je ziet wat je hebt. Dat inspireert me. Ik heb nu weer een heerlijke pan. 
Een Lodge. Uit Amerika, van gietijzer, die een leven lang mee kan en ook mooi blijft. 
Die hoeft voor mij niet achter een deurtje.

Wat vind je fijn om te doen in huis?
Bloemen neerzetten, het gezellig maken, opruimen, 
taarten bakken, lekker koken, muziek maken en een vuurtje stoken.
In dit huis is 'altijd wel wat te doen' en dat vind ik fijn.

Waar doe je wooninspiratie op?
Eigenlijk doen we daar nooit zoveel moeite voor.
Wij wilden bijvoorbeeld lampen boven de keukentafel. Daar lopen we dan tegenaan.
We gaan niet het internet afspeuren. We gaan ook niet naar rommelmarkten.
En af en toe vinden we iets leuks gewoon bij Ikea.
Het beeldje hieronder zag Paul op een kunstmarkt in Gorssel, 
iets in de houding van de vrouw deed hem aan mij denken. 
Ik vond het ook mooi, nou, dan kopen we het. 


Dus meestal zijn we het snel eens.
Maar we hebben hier samen wel een stook 'regel': 
'Wie het vuurtje begint, diens vuurtje is het.'
Ook al staat de hele keuken blauw, 
de ander mag zich niet met het vuur bemoeien of moet het eerst vragen.

Wat is je grootste miskoop?
Nou, we hebben de ervaring dat je met gereedschap wel de mist in kan gaan.
Goede kwaliteit is duurder, maar dat verschil merk je heel goed. 
En dan doe je er ook veel langer mee. Is ook duurzamer.

 Hoe blij ben je met dit huis?
Heel blij! Het huis heet niet voor niets weltevreden.
Het huis is uit 1918. En heeft in al die bijna 100 jaar maar vijf eigenaars gehad.
Mensen wonen hier lang, ze verbinden zich ermee.
Het ligt mooi, beetje buitenaf maar niet te ver. Het is heel stil.
Het is een veilig huis. Het staat op een terp. Ik heb ook wel foto's gezien dat er 
vroeger met hoogwater vanuit het huis met een bootje naar het dorp werd gevaren.
Later toen de A1 werd aangelegd heeft dat het water gekeerd.
We hebben een grote kelder die altijd heerlijk droog blijft. 


Hebben jullie nog woonwensen?
Eigenlijk past dit huis ons als een oude jas. Ik voel me er veilig en thuis.
Maar we zouden wel een slaapkamer en een badkamer beneden willen hebben.
En anders zou een volgende stap zou kunnen zijn dat we zelf een nieuw huis bouwen. 



 Wat is je beste woontip?
Neem de tijd om veel thuis te zijn.
Besteed aandacht en zorg aan je huis. 
Ruim op, schep orde en maak het van jou!
Maak het gezellig en maak het 'eigen'. 


En dat laatste kan Merel - vind ik - als de beste:  
Ze schildert dit soort waarheidsgetrouwe schilderijtjes, razend knap en heel mooi!


En overal zijn persoonlijke stilleventjes te vinden, 
spulletjes met een verhaal die het heel gezellig en 'eigen' maken.

Merel, Paul, Emma en Rosa, 
hartelijk bedankt dat we in jullie fijne huis mochten binnenkijken.
Het was een feestje om dit woonportret te maken.