Tja, hoe gaat het met ons in ons nieuwe appartementje? We wonen nu dik twee weken hier en beginnen wat te wennen.
Afgelopen donderdagochtend vroeg liepen!! Wim en ik naar de markt en nadat we daar linnen gordijnstof hadden uitgezocht, wat boodschapten en gezellig samen hadden ontbeten bij de Hema zeiden we tegen elkaar: 'Kom, we gaan weer naar huis!'
Dat was geloof ik voor het eerst. Eerder hadden we het over 'het nieuwe huis', en Wim had het laatst over 'thuis' toen hij ons vorige huis bedoelde.
Met de warmte van de laatste dagen waren we heel blij met onze goede isolatie. De nieuwe bewoner van ons oude huis app-te dat het er 35!! graden was.
Hier was het met 28 graden en de waaier aan best goed te doen. Zeker als je van buiten kwam, dan was het er 'lekker koel'. Het was goed te doen als je je maar rustig hield. Maar ik ben wel heel blij dat het er voorlopig weer even op zit.
We hebben nog wat klussen toe doen hier in huis en dat is met deze temperaturen niet heel aanlokkelijk.
Vooralsnog voelt onze nieuwe stek nog een beetje aan als een vakantiehuisje. We hebben niet veel spullen meer en ontdekken steeds meer fijne en minder fijne dingen aan deze plek, een heel piepklein beetje met het idee dat we straks toch weer naar 'huis' gaan.
Laatst zaten 's avonds we om een uur of elf met een stel buurvrouwen op de galerij aan een glaasje rosé. Gezellig, zoals je ook kan kletsen met een onbekende in de trein.
Leuk, maar nog niet met idee dat we echt blijven. Dat besef moet dus nog indalen.
Wat daarbij wel helpt is dat er nu ook steeds meer mensen op bezoek komen. Vrienden en bekenden willen wel eens zien hoe we er nu bij zitten. Zelfs Wim zijn ouders halen we volgend weekend op om een kijkje te komen nemen en tegelijk voor onze trouwdag en onze verjaardag.
Wim en ik worden namelijk dinsdag allebei 60 jaar!
Laatst zaten 's avonds we om een uur of elf met een stel buurvrouwen op de galerij aan een glaasje rosé. Gezellig, zoals je ook kan kletsen met een onbekende in de trein.
Leuk, maar nog niet met idee dat we echt blijven. Dat besef moet dus nog indalen.
Wat daarbij wel helpt is dat er nu ook steeds meer mensen op bezoek komen. Vrienden en bekenden willen wel eens zien hoe we er nu bij zitten. Zelfs Wim zijn ouders halen we volgend weekend op om een kijkje te komen nemen en tegelijk voor onze trouwdag en onze verjaardag.
Wim en ik worden namelijk dinsdag allebei 60 jaar!
Mijn vriendinnen van de vrouwentuin
kwamen hier voor het eerst gezellig eten.
Ik kreeg deze prachtige bos bloemen.
Heel mooi in teer roze en rood.
Na een dag of vijf kwamen
meer bloemen open en werd
het een bos in oranje rood.
Zo leuk!
Twee bossen voor de prijs van een!
Fijne dag allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten