Opruimen dus.


Ik heb het nog niet eerder uitgelegd, maar Wim en ik zijn - sinds we niet meer bij de woongroep de Naobers gaan wonen - op zoek naar een andere mogelijkheid om kleiner en comfortabeler te gaan wonen, liefst gelijkvloers, met twee slaapkamers en een buitenplek voor minstens een tafel voor vier. Het mag klein, maar het moet licht en wel in een beetje gezellige buurt.

Omdat we nooit met onze spullen in zo'n huisje passen ben ik alvast maar begonnen met op- en leegruimen. Stilletjes hoop ik dat door de energie die vrijkomt door dat ruimen deze nieuwe plek misschien wel sneller vrijkomt.

Ik ben op allerlei plekken tegelijk bezig: Maar doe het gestaag en stap voor stap. 
Omdat ik ook als opruimcoach werk is het opruimen zelf ook weer een leuke ervaring.
Bij jezelf opruimen is echt anders dan bij een ander.
En het is ook leuk om te zien welke weerstanden en smoesjes je dan bij jezelf ook tegenkomt.

Zo probeer ik dingen te slijten bij vrienden of onze kinderen. Dit door een tante geborduurde werk hangt nu bij een vriendin aan de muur. Ze heeft ook een hele grote mand meegenomen die ik jarenlang gevuld met wol en katoen op zolder had staan. De wol had ik al eerder weggegeven. Ik heb nu nog een klein beetje wol over waar ik met een grote vaart lieve babytruitjes en sokjes van aan het breien ben. Straks ga ik gewoon nieuwe wol kopen als ik iets wil maken. Dat is ook wel weer eens fijn. Zo is er ook al onze oude poppenkast met Jan Klaassen, Katrijn, de agent en de boef naar Nijmegen. De verkleedkist met inhoud mag daar ook naar toe. Onze dochters en ik zijn in onderhandeling over hun eigen poppen en alle kleertjes die oma daarvoor maakte en het wiegje dat nog van mij was. 
Op de zolder en in de kelder valt de meeste winst te halen in de zin van grote ruimte innemende spullen. Die hebben daar soms jaren gestaan zonder enige urgentie om weg te doen.
De weggeef-groep waar ik al eerder over vertelde is ideaal omdat mensen heel blij zijn met deze dingen, maar ook omdat ze het op komen halen. Dat scheelt ritjes naar de kringloop. 

Ik heb niet overal foto's van maar deze dingen hebben de afgelopen tijd het pand verlaten. 
   
  
  
  


Elke keer haal ik iets tevoorschijn, sudder er wat over, overleg met Wim - die alles wil houden - bedenk wie ik er een plezier mee kan doen en als ik zo niemand weet zet ik het - als ik er aan toe ben - op de weggeefgroep. Als er dan reacties komen ben ik blij en is het wegdoen makkelijker. 

We ruimen ook boeken op. Als richtlijn heb ik de plaats die er is in de boekenkast. Overal in huis duiken boeken op die als we ze willen houden in de kast moeten passen. En past het niet, dan moet er iets anders uit. Ook (her)lees ik boeken om te bedenken of ik ze wil houden. 

En ik ben met alle papieren bezig. Ik duik zo nog even in dozen met oude liefdesbrieven en zo...
Maar daarover een volgende keer.


4 opmerkingen:

  1. Ik las een tijdje terug iets over een soort samenwoongroep in Nijmegen, en moest toen aan jullie denken. Ben je erg gehecht aan Zutphen, of zoeken jullie nog naar zo'n woongroepachtigiets?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat ken ik in Nijmegen. Onze dochters wonen er nu ook, dus heel aantrekkelijk. Maar Wim zijn oude ouders wonen in Zwolle en daar willen we niet verder van weg gaan wonen.

      Verwijderen
  2. je kunt ook boeken inleveren daar komt een "zwerfsticker" op die komen overal!

    BeantwoordenVerwijderen