Onze spullen spiegelen ons...



blog van Lisette Thooft van 29 juli 2017


'Dat tuinhekje kun je beter elke keer netjes dichtdoen,' zeg ik belerend tegen mijn man, 'onder de omstandigheden.' Hij laat het kapotte hekje van de achtertuin vaak openhangen en ik vind: als je aan je onderbuik bent geopereerd en bestraald en bij de bekkenbodemtherapeut loopt, moet je aan àlle achteruitgangen bewuste aandacht besteden.

Onze spullen spiegelen ons, daarvan ben ik overtuigd. Precies in de tijd dat mijn man onder het mes moest qua darm, ontstond er plotseling een grote barst in de glazen schuifpui aan de achterkant van ons huis. Het glas was nog niet vervangen, of de hendel van de schuifdeur ging kapot. Vervolgens begon de uitlaat van zijn auto te ronken en te ratelen. En dat er een paal van het tuinhekje achter verrot was, hadden we ook nog niet eerder gezien. Toevallig toch? Te toevallig, als je het mij vraagt.

Ooit, lang geleden, had ik mijn huis te koop gezet en prompt begaf de boiler het. Er kwam een monteur en ik zei: 'Die boiler heeft natuurlijk gehoord dat we weggaan, daarom geeft hij het op.'
'Mevrouw,' zei de monteur, een nuchtere Rotterdammer, 'u moest eens weten hoe vaak ik dat gehoord heb. Als de mensen weggaan, gaan er dingen kapot in het huis.'

Maar nu viel er onlangs iets uit uit de rand van het raam in mijn werkkamer, een wonderlijk metalen onderdeeltje. Ik kreeg het er niet meer in en belde het bedrijf waar de ramen vandaan kwamen. Of ik een fotootje kon sturen en toen ik dat had gedaan, kreeg ik meteen uitleg: 'Die tandjes zijn voor de drie standen van de kleine kiep-stand.'

'Kleine kiep-stand?' vroeg ik verbaasd. 'Nooit geweten dat dat kon. Ik had dat raam altijd wijd open, of dicht.' Toen ik begreep wat het was en er nog eens rustig naar keek, zag ik ook hoe ik het weer vast kon zetten. En nu kan mijn raam dus op een kier, wat het eigenlijk altijd al kon. Natuurlijk vraag ik me af wat dit zegt over mij. Kan ik misschien subtieler opereren in de manier waarop ik kijk naar de wereld, in wat ik binnenlaat en wat ik naar buiten breng? Kan ik zelf ook op een kier?

Ik weet wel een paar mensen die dat een goed idee zouden vinden…

2 opmerkingen:

  1. Dag Jacquelien,

    Wat een mooi filosofisch stuk. Die dingen die daarin staan: het zou zeker zo kunnen zijn, denk ik.
    Ik hoorde, en dat is heel wat anders, toen ik plotseling een blaasontsteking krijg van iemand: je was op dat moment toen je dat kreeg zeker pisnijdig door al die toestanden op het werk! En laat
    dat laatste nu waar zijn....

    Mooi dat je dit weer deelt. Carola

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Leuk dat die 'iemand' het zo verwoordde. Daar kun je vast iets mee! Ik hoop dat het op je werk nu de goede kant op gaat. En met je blaas ook!
      Hartelijks, Jacquelien

      Verwijderen